ру́ шыць (пачаць рухé gen, sich in Bewé gung sé tzen; á ufbrechen* vi s выпраўляцца ў дарогу ); sich begé ben* (накіравацца ) (куды -н. D
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
запрацава́ ць (пачаць працаваць ) á nfangen* zu á rbeiten, in Gang kó mmen* ;
машы́ на запрацава́ ла í ne kam in Gang;
мато́ р запрацава́ ў ó tor sprang an
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
аплы́ сці , аплыву, аплывеш, аплыве; аплывём, аплывяце; зак.
1. ( 1 і 2 ас. не ужыв. ) . Растаць, растапіцца зверху, з краёў і пачаць сцякаць, пакрываючы што‑н. рэшткамі растопленага рэчыва. Свечка аплыла.
2. Ацячы, заплыць тлушчам; азызнуць. Твар аплыў.
3. ( 1 і 2 ас. не ўжыв. ) . Пад дзеяннем вады, вільгаці пачаць апаўзаць. Бераг аплыў.
4. Тое, што і абплысці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малацьба́ , ‑ы, ж.
Дзеянне паводле дзеясл. малаціць (у 1 знач.). Пачаць малацьбу. Закончыць малацьбу.// Адышлі гарачыя дні малацьбы. Даніленка .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забразджа́ ць і забразджэ́ ць , ‑джыць; зак.
Пачаць бразджаць, бразджэць. // Каетан у злосці ш[а]ргануў локцем місу са стала. На падлозе забразджэлі чарапкі. Броўка .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загарава́ ць 1 ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. , што .
Разм. Нажыць, здабыць цяжкай працай. Загараваць кавалак хлеба.
загарава́ ць 2 ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.
Пачаць гараваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зады́ баць 1 ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Ідучы, дыбаючы, апынуцца дзе‑н. Далёка завываў.
зады́ баць 2 ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць дыбаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заеката́ ць , ‑екачу, ‑якочаш, ‑якоча; зак.
Разм. Пачаць екатаць. // Прыпала Зося губамі да болькі і заекатала, зайшлася з плачу. Крапіва .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закуса́ ць 1 ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак. , каго .
Разм. Змучыць, замучыць укусамі; абкусаць, скусаць. Закусалі камары.
закуса́ ць 2 ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць кусаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
залепята́ ць , ‑лепячу, ‑ляпечаш, ‑ляпеча; зак.
Пачаць лепятаць. // Стараста, пажылы, злыселы мужчына, лісліва пакланіўся, нешта залепятаў, а калі выпраміўся, дык раптам збялеў. Казлоў .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)