веласіпеды́ст
(ад веласіпед)
той, хто едзе на веласіпедзе, хто займаецца веласіпедным спортам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
інсінуа́тар
(лац. insinuator які тайна пралазіць)
той, хто карыстаецца метадам інсінуацый; паклёпнік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
люцы́пар
(польск. lucyper, ад лац. lucifer = той, хто прыносіць святло)
сатана, д’ябал.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
панцёр
(фр. ponte)
той, хто робіць стаўку супраць банка ў картачнай гульні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рэфарма́тар
(лац. reformator)
той, хто праводзіць рэформу ў якой-н. галіне, пераўтваральнік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
схізма́тык
(гр. schismatikos = які датычыць расколу)
той, хто належыць да схізмы; раскольнік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
філумені́ст
(ад гр. phileo = люблю + лац. lumen = святло)
той, хто займаецца філуменіяй.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
падлі́знік, ‑а, м.
Разм. Той, хто падлізваецца; падліза. Спачатку каманду дзяжурнага наогул не слухалі. Толькі той-сёй з самых адпетых падлізнікаў, хочучы падслужыцца да начальства, станавіўся навыцяжку. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пясту́н, пестуна, м.
1. Той, хто любіць песціцца; балаўнік.
2. Той, каго вельмі песцяць, распешчваюць. [Алень] прыблудзіўся на батарэю яшчэ зімой і, як расказваюць, быў пестуном гарматных разлікаў. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бульбаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Той, хто вырошчвае бульбу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)