◎ Кі́піць ’невялікі нараст на языку ў старых курэй’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кі́піць ’невялікі нараст на языку ў старых курэй’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Распёр ’рыба жэрах’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Растаро́пша ’расліна Silybum marianum Gaertn.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рыбоі́д ’вадзяны жук’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сяміру́чка ’каса паводле памеру’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ту́лес ‘птушка кулік, Sguatarola sguatarola L.’ (ТЗб. ”85-”86).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
баяне́т
(
1) злучэнне дэталяў, пры якім адна дэталь з прораззю насаджваецца на іншую дэталь з выступам;
2) першапачатковая
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
альбарутэ́ніка
(
лацінская
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бало́нка
(ад
парода маленькіх хатніх сабачак з доўгай мяккай шэрсцю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ве́ркі
(
агульная
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)