гіяцы́нт

(лац. hyacinthus, ад гр. hyakinthos)

1) травяністая расліна сям. лілейных з прадаўгаватым лісцем і пахучымі кветкамі;

2) мінерал, каштоўны камень жоўтага, чырвонага або ружовага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

грана́т​2

(польск. granat, ад лац. granatus = зярністы)

мінерал класа сілікатаў, каштоўны камень, звычайна цёмна-чырвонага колеру; разнавіднасці гранату — альмандзін, андрадыт, грасуляр, дэмантоід, піроп і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жэ́мчуг

(ст.-цюрк. jenčū, ад кіт. čen-ču)

каштоўнае перламутравае рэчыва ў форме зярнят белага, ружовага, жоўтага, радзей чорнага колеру, якое здабываецца з ракавін некаторых малюскаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

камуфля́ж

(фр. camouflage)

1) спосаб маскіроўкі, пры якім прадметы, будынкі, ваенная тэхніка фарбуюцца ў плямы рознага колеру;

2) здольнасць некаторых жывёл прымаць афарбоўку прадметаў навакольнага асяроддзя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кізеры́т

(ад ням. D. Kieser = прозвішча ням. натураліста)

мінерал класа сульфатаў, бясколерны або шаравата-белага, жаўтаватага колеру са шкляным бляскам; выкарыстоўваецца для атрымання магнію і эпсаміту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лінеі́т

[ад шв. K. Linné = прозвішча шв. батаніка (1707—1778)]

мінерал класа сульфідаў белага або сталёва-шэрага колеру з металічным бляскам; сыравіна для атрымання кобальту 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метылцэлюло́за

(ад метыл + цэлюлоза)

прадукт узаемадзеяння шчолачнай цэлюлозы з метылхларыдам, цвёрдае рэчыва белага колеру; выкарыстоўваецца пры атрыманні плёнак, кляёў, як згушчальнік сокаў, паліграфічных фарбаў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

панхраматыза́цыя

(ад пан + гр. chroma, -atos = фарба, колер)

павелічэнне колераадчувальнасці фатаграфічнай эмульсіі ўвядзеннем у яе сенсібілізатараў, якія робяць эмульсію ўспрымальнай да прамянёў любога колеру (параўн. артахраматызацыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тальк

(ням. Talk < с.-лац. talcus, ад ар. talk)

мінерал класа сілікатаў белага або блакітнага колеру, які выкарыстоўваецца ў электратэхніцы, парфумерыі, гумавай і папяровай прамысловасці, медыцыне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэнары́т

[ад іт. М. Tenore = прозвішча іт. батаніка (1780—1861)]

мінерал падкласа простых вокіслаў чорнага або шэрага колеру з металічным бляскам; служыць сыравінай для атрымання медзі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)