neither
1) neither… nor — ані́… ані́, ні… ні
2) такса́ма не
нія́кі, ніво́дзін; ні той, ні другі́
ніво́дзін
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
neither
1) neither… nor — ані́… ані́, ні… ні
2) такса́ма не
нія́кі, ніво́дзін; ні той, ні другі́
ніво́дзін
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
усёII
1. (заўсёды, увесь час) immer, immerfórt, stets, fórtwährend, die gánze Zeit;
ён усё працу́е er árbeitet ímmer [die gánze Zeit];
2. (перад
усё дале́й ímmer wéiter;
спра́ва ідзе́ ўсё ле́пей es [die Árbeit] geht ímmer bésser;
3. (да цяперашняга часу, не перастаючы):
усё яшчэ́ ímmer noch;
4.:
усё ж такі́ (aber) doch, dénnoch, ímmerhín;
падо́бна, але ўсё ж не то́е ähnlich, und dénnoch nicht dassélbe;
5. (выключна) nur, áusschließlich;
і ўсё праз цябе́ und nur déinetwegen;
усё
мне ўсё ро́ўна es ist mir(ganz)egál
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Wéise
I
II
III
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Кары́та ’карыта, начоўкі, човен’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Па́ра 1 ’газ, які ўтвараецца пры выпарванні вады, нагрэтай да высокай тэмпературы; газападобны стан вады’; пар ’паравое поле’, па́рнасць, па́рына, па́раніна, парно́та, парні́к, па́ранка, паро́нка. Агульнаславянскае:
Па́ра 2 ’два аднолькавыя сіметрычныя прадметы, якія складаюць
Пара́ ’час, перыяд; адпаведны час’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пе́ня 1 ’гарачы, запальчывы чалавек’ (
Пе́ня 2, пе́на ’штраф’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Су́ды ’два вядры, звычайна з вадой (на каромысле)’ (
Суды́ ’сюды’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трына́ццаць ‘лік і лічба 13; колькасць, якая абазначаецца лічбай 13’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
клас, ‑а,
1. Сукупнасць прадметаў, з’яў, аб’яднаных на аснове якіх‑н. агульных прымет, якасцей; разрад, падраздзяленне.
2. Вялікая група людзей, аб’яднаных аднолькавымі адносінамі да сродкаў вытворчасці, да размеркавання грамадскага багацця і агульнасцю інтарэсаў.
3. Падраздзяленне пачатковай і сярэдняй школы, якое аб’ядноўвае вучняў аднаго года навучання і аднолькавага аб’ёму ведаў.
4.
5. Мера якасці, ступень, ўзровень чаго‑н.
6. У дарэвалюцыйнай Расіі —
[Ад лац. classis — разрад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тра́сца, ‑ы,
1. Тое, што і ліхаманка, малярыя.
2. Пра што‑н. няпэўнае, невядомае, нядобрае і пад.
3.
4. Ужываецца як лаянкавае слова.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)