назаву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Завучыць многа чаго‑н. Назавучваць вершаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нападвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Падвязаць многа чаго‑н. Нападвязваць галін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напераваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Перавярнуць, перакуліць вялікую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наперало́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Пераламаць многа чаго‑н. Напераломваць галля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нараска́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Расказаць шмат чаго‑н. Нарасказваць казак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нараско́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Раскалоць многа чаго‑н. Нарасколваць калод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Наварыць многа чаго‑н. Панаварваць страў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панамало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Намалаціць многа чаго‑н. Панамалочваць жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паначэ́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; што і чаго.

Начарціць вялікую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дайсці́, дайду́, до́йдзеш, до́йдзе; дайшо́ў, дайшла́, -ло́; дайдзі́; зак.

1. да каго-чаго. Ідучы, накіроўваючыся, дасягнуць чаго-н., якога-н. месца, месцапрызначэння.

Д. да станцыі.

Тэлеграма дайшла ў той жа дзень.

2. Распаўсюджваючыся, дасягнуць, данесціся (пра гукі, пахі і інш.).

Гук не дайшоў.

Дайшлі чуткі аб аварыі самалёта.

3. Захавацца, зберагчыся.

Да нас дайшлі старажытныя помнікі пісьменнасці.

4. да чаго. Дасягнуць якога-н. узроўню.

Тэмпература дайшла да 30°.

5. да каго-чаго. Пранікнуць у свядомасць, зразумець (разм.).

Сэнс заўвагі да яго не дайшоў.

Сваім розумам дайшоў да ісціны.

6. перан., да чаго. Дасягнуць крайняй ступені праяўлення чаго-н.

Д. да знямогі.

Д. да шаленства.

7. Стаць гатовым (пра ежу) (разм.).

Пірог дайшоў.

Памідоры дойдуць на сонцы.

8. да чаго. Дасягнуць пэўнага службовага становішча.

Д. да чына палкоўніка.

9. Памерці (разм.).

Доўга мучыўся небарака, пакуль не дайшоў.

|| незак. дахо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)