тапта́цца, тапчу́ся, то́пчашся, то́пчацца; тапчы́ся; незак.

1. Пераступаць з нагі на нагу на адным месцы.

2. перан. Рабіць што-н., не дасягаючы мэты, без належных вынікаў.

|| наз. тапта́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

транжы́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; незак., што (разм.).

Неразумна, без толку траціць што-н.

Т. грошы.

|| зак. растранжы́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны.

|| наз. транжы́рства, -а, н. і транжы́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

частава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; незак., чым і без дап.

Есці, піць тое, чым частуюць, а таксама частаваць адзін аднаго.

Ч. блінамі.

Ч. цукеркамі.

|| зак. пачастава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

nulki

мн. акуляры без дыёптраў; акуляры з простымі шкельцамі; нулёўкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Галамо́ўзы ’бязвусы, без барады’. Гл. галамо́ўза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Барні́цы ’каноплі без семя’. Гл. брані́цы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

samopas

м.

1. самапасам, без нагляду;

bydło chodzi po lesie samopas — жывёла (быдла) ходзіць па лесе без догляду;

2. самастойна; індывідуальна; адной асобай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́радак, -дка м., разг.

1. вы́родок, отро́дье ср.; уро́д, уро́дец; уро́дина м. и ж.;

2. презр. (о никчёмном человеке) ублю́док, межеу́мок;

3. презр. и́зверг;

фашы́сцкія ~дкі — фаши́стские и́зверги;

◊ у сям’і́ не без вы́радка — посл. в семье́ не без уро́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бра́ндмур Суцэльная каменная сцяна без акон у драўляным доме, якую будавалі на мяжы сядзібы ў старым горадзе, мястэчку. Без такой сцяны дом ад дома ставілі толькі на адлегласці шасці метраў (Гродна; Беласток, Бельск у ПНР (Вал.). Тое ж брандму́рак (Гродна).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

абсма́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абсмаліць ​1.

2. у знач. прым. Які падпаў пад дзеянне агню, полымя, сонца. Вакзал стаяў, як шкілет: без вокан, без страхі, абсмалены, абкураны. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)