задыме́ць 1, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Пацямнець ад сажы, дыму; задыміцца 1. Столь у лазні задымела. Смалакуры задымелі.
задыме́ць 2, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Пачаць дымець; задыміць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагарну́цца, ‑гарнуся, ‑горнешся, ‑горнецца; зак., да каго-чаго.
Разм. Пачаць гарнуцца да каго‑, чаго‑н. Пагарнуліся дзеці да маткі. □ — На добры лад усё павярнулася — душа да зямлі пагарнулася!.. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разго́рніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.
Разм. Выклікаць жаль у каго‑н.; разжаліць. Спыніўся [Амеля] каля самых дзвярэй: не ведаў, як пачаць гаворку, увайшоўшы. Каб разгорніць як .. [Марылю], разжаліць. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгусці́ся, ‑гудуся, ‑гудзешся, ‑гудзецца; ‑гудзёмся, ‑гудзяцеся; пр. разгуўся, ‑гулася, ‑гулося; зак.
Разм. Пачаць гусці, не перастаючы. А вецер разгуўся, дзьме ў тысячы груб, А хвалі, што горы няйначай... Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распі́цца, разап’юся, разап’ешся, разап’ецца; разап’ёмся, разап’яцеся; зак.
Разм. Пачаць п’янстваваць, многа і часта піць спіртныя напіткі. Ад сына, відаць, ужо помачы не чакай: скруціўся з дому, разлайдачыўся, распіўся. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
со́плі, ‑яў; адз. сопля, ‑і, ж.
Разм. Слізь, выдзяленні з носа; смаркачы.
•••
Соплі распусціць — праявіць маладушша; пачаць ныць, хныкаць.
Соплі ўцерці (груб.) — тое, што і уцерці нос (гл. уцерці).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скрану́цца sich in Bewégung sétzen (пачаць рухацца); sich verschíeben* (з месца);
спра́ва не скрану́лася з ме́сца die Sáche kam nicht vom Fleck; álles blieb beim Álten
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
zagaić
зак. пачаць, адкрыць (сход; з’езд і да т.п.); сказаць уступнае слова;
zagaić posiedzenie — адкрыць пасяджэнне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
uciec się
зак.do kogoзнайсці ратунак у каго, звярнуцца да каго;
uciec się do wykrętów — пачаць выкручвацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
зайсці́ся, зайду́ся, зо́йдзешся, зо́йдзецца; зайшо́ўся, -шла́ся, -ло́ся; зайдзі́ся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Замерці, знямець, страціць адчувальнасць.
Пальцы зайшліся ад холаду.
Сэрца зайшлося ад страху.
2. Памерці (разм.).
З. ад голаду.
3. Пачаць нястрымана плакаць, смяяцца, кашляць і пад.
З. ад смеху.
Дзіця зайшлося ад плачу.
|| незак. захо́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)