лакіро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст па лакіроўцы (у 1 знач.).

2. перан. Пра таго, хто прыхарошвае што-н.

|| ж. лакіро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. лакіро́ўшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

Краве́ц1спецыяліст па шыццю адзення’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., ТС, Сл. паўн.-зах., Бяльк., Мядзв., Грыг., Мал., Сержп. Ск., Сержп. Грам., Шпіл.). Параўн. укр. кравець і рус. (зах.) кравец ’тс’. Геаграфія сведчыць у карысць запазычання з польск. krawiec ’тс’ (Слаўскі, 3, 71; Кюнэ, Poln., 68).

Краве́ц2 ’від рака’ (Дэмб. II, Яшк.). Да кравец1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жывёлаво́д, ‑а. М ‑дзе, м.

Спецыяліст у галіне жывёлагадоўлі. [У бібліятэцы] былі брашуры аб вопыце жывёлаводаў калгаса.., аб кармленні малочных кароў. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даро́жнік, ‑а, м.

Спецыяліст па будаўніцтву і эксплуатацыі дарог. Дарожнікі расшыралі, брукавалі дарогу, што злучала вёску Слабада з Полацкам. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпале́рнік, ‑а, м.

1. Майстар, спецыяліст па вырабу шпалераў (у 1 знач.).

2. Тое, што і шпалера (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыза́йнер

(англ. designer)

мастак-канструктар, спецыяліст па дызайну.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кампетэнтны прыметнік

  1. Дасведчаны, аўтарытэтны ў якой-н. галіне.

    • К. вучоны.
    • К. спецыяліст.
    • Кампетэнтная думка.
  2. Які мае пэўныя паўнамоцтвы (спецыяльны тэрмін).

    • Перадаць дакументы ў кампетэнтную арганізацыю.

|| назоўнік: кампетэнтнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

вакалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст у галіне вакальнага мастацтва, а таксама па пастаноўцы голасу спевака.

2. Спявак-прафесіянал.

|| ж. вакалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

е́гер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Паляўнічы прафесіянал; спецыяліст па арганізацыі палявання, ахове і ўзнаўленні фаўны.

2. Салдат з асобых стралковых (егерскіх) палкоў у некаторых еўрапейскіх арміях.

|| прым. е́герскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

артапе́д

(ад артапедыя)

спецыяліст па артапедыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)