Verbum

недаро́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Неўраджай. З даўніх гадоў ведаў .. [Азяўчыкаў]: жаўцее ўвосень жыта — пераканаўчая прыкмета недароду, а за ім усе беды селяніна. Дуброўскі.

перапу́дзіцца, ‑пуджуся, ‑пудзішся, ‑пудзіцца; зак.

Разм. Перапужацца. Сэрца маткі не ўтрывала: — Хлопец з страху пабялеў, Перапудзіўся не мала, За дзень гэты пастарэў. Колас.

карапу́зік, ‑а, м.

Разм. жарт. Тое, што і карапуз. Адзін карапузік, з сінім ад чарніц ротам, відаць, за камандзіра ў іх быў. Кулакоўскі.

кі́цель, ‑я, м.

Форменная аднабортная куртка са стаячым каўняром. За сталом сядзіць маладая жанчына ў форменным кіцелі з бліскучымі пагонамі на плячах. Васілёнак.

[Ням. Kittel.]

лог, ‑у, м.

Шырокі і доўгі яр з адхоннымі схіламі. За логам, дзе рос алешнік і цякла рачулка, на горцы раскінуўся маёнтак. Колас.

дзік, ‑а, м.

Дзікі кабан; вепр. Дзік ходзіць з дзічыхай, За ім — табун воўчы. Купала. Стары чорны дзік-сякач ідзе звычайна наперадзе. «Маладосць».

здуць, здую, здуеш, здуе; пр. здуў, здула, ‑ло; зак., каго-што.

Тое, што і здзьмуць. Моладзь як ветрам здуло з-за сталоў. Васілевіч.

вывазны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае дачыненне да вывазу (у 1 знач.).

2. Звязаны з вывазам тавараў за мяжу. Вывазны тарыф. Вывазная пошліна.

вымо́ва, ‑ы, ж.

Адміністрацыйнае дысцыплінарнае спагнанне за адмоўныя ўчынкі, дрэнныя адносіны да працы. Аб’явіць, даць, заслужыць вымову. Суровая вымова. Вымова з апошнім папярэджаннем.

раскара́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Раскарачыць свае ногі. Яшчэ імгненне — і Сцяпан, раскарачыўшыся, прыгнуўшы галаву, стаў ірваць з-за плячэй вінтоўку... Навуменка.