падаражы́ць, ‑жу, ‑шыш, ‑жыць; зак., што.

Разм. Зрабіць даражэйшым, павысіць у цане. Падаражыць мантажныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намуці́ць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак., чаго.

Разм. Узняць каламуту, зрабіць каламутным. Намуціць вады каля берага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непараўна́льна, прысл.

Значна, у шмат разоў. Нялёгка сказаць: усынавіць [Уладзіка], але непараўнальна цяжэй зрабіць гэта. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́шліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Зрабіць пошлым; выставіць як дробнае, нікчэмнае. Апошліць пачуцці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадрабні́ць, ‑драбню, ‑дробніш, ‑дробніць; зак., што.

Разм.

1. Здрабніць усё, многае.

2. Зрабіць занадта дробным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камуфлі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) камуфляж. Камуфліраваць будынак. Камуфліраваць машыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кадыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Звесці (зводзіць) у кодэкс, зрабіць (рабіць) кацыфікацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заву́зіць, ‑вужу, ‑вузіш, ‑вузіць; зак., што.

Зрабіць вузей, чым трэба; звузіць. Завузіць сукенку ў таліі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закаламу́ціць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак., што.

Разм. Замуціць, зрабіць каламутным. Гусі закаламуцілі ваду ў лужыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіслі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Зрабіць кіслым або кіславатым, дабавіўшы кіслаты. Закісліць варыва рашчынай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)