паліпо́ід, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Недаразвіты паліп (у 1 знач.).

[Грэч. polýpus — паліп і eidos — від.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Трубаправод, па якім ідзе пара ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагля́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераглядаць — перагледзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

птушкае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Вялікі начны драпежны павук паўднёвых краін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распая́цца, ‑яецца; зак.

Расплавіцца, звычайна на месцы, дзе спаяна. Чайнік распаяўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафіна́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Ачышчаны цукар у кавалках рознай формы.

[Фр. raffinade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ру́дня, ‑і, ж.

Уст. Прамысловае прадпрыемства, дзе здабывалі або плавілі руду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ружо́ўнік, ‑а, м.

Гадавальнік, дзе вырошчваюцца ружы, а таксама кветнік руж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

садакла́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Дадатковы даклад па пытаннях асноўнага даклада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самакла́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Рама для ўкладвання тканіны пасля адбельвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)