хмеляво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Той, хто займаецца вырошчваннем хмелю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шламаправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Трубаправод для транспарціроўкі шламу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fishery

[ˈfɪʃəri]

n., pl. -eries

1) рыба́цтва n. (як заня́так: ло́ўля або́ гадо́ўля ры́бы), рыбны́ про́мысел

2) ры́бнае ме́сца; ме́сца, дзе гаду́юць ры́бу

3) дазво́л на ры́бную ло́ўлю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

увы́ межд. (к сожалению) на жаль; (но не тут-то было) ды дзе там;

но увы́! але́ на жаль!, ды дзе там!;

он до́лжен был прие́хать, но увы́! его́ ещё нет ён паві́нен быў прые́хаць, але́, на жаль, яго́ яшчэ́ няма́;

увы́, э́то о́чень печа́льно на жаль, гэ́та ве́льмі су́мна;

увы́, наде́жды бо́льше нет на жаль, надзе́і больш няма́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cienko

тонка;

gdzie cienko tam się rwie — дзе тонка, там і рвецца;

cienko śpiewać — прыціхнуць; стаць згаворлівым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пазні́цца, пазню́ся, по́знішся, по́зніцца; незак.

1. З’яўляцца пазней за вызначаны час.

П. на заняткі.

2. Выконваць што-н. пазней, чым трэба.

П. з сяўбой.

3. Затрымлівацца дзе-н.

Не пазніся, завідна прыходзь дамоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дармае́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто не працуе, а жыве на чужыя сродкі; лайдак, гультай.

|| ж. дармае́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

|| прым. дармае́дскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выхава́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м., каго-чаго або чый.

Той, хто выхоўваецца ці навучаецца дзе-н.

В.

Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.

В. сувораўскага вучылішча.

|| ж. выхава́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кісларо́д, -у, М -дзе, м.

Хімічны элемент, празрысты бясколерны газ, які ўваходзіць у склад паветра і неабходны для дыхання і гарэння.

|| прым. кісларо́дны, -ая, -ае.

Кіслароднае галаданне (востры недахоп кіслароду ў арганізме; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

базава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся і базі́равацца, -руюся, -руешся, -руецца; -руйся; незак.

1. на чым. Асноўвацца на чым-н., грунтавацца.

Б. на фактах.

2. Размяшчацца дзе-н., мець пэўную базу.

Б. ў лясах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)