вы́ліць, ‑лью, ‑льеш, ‑лье; заг. вылі; зак., што.

1. Прымусіць вадкасць выцечы; выплюхнуць. Выліць ваду з вядра. Выліць малако ў каструлю.

2. перан. Даць выйсце якім‑н. пачуццям, выказаць што‑н. Выліць боль. Выліць гнеў. Выліць думкі. □ Васіль Ціханавіч гаварыў многа і доўга, здавалася, хацеў выліць усё, што, як цяжкі груз, ляжала на душы. Сіўцоў.

3. Зрабіць што‑н. шляхам ліцця. Выліць дэталь для машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стымуля́тар, ‑а, м.

1. Рэчыва, якое стымулюе развіццё раслін і жывёл. Аказваецца, што калі з .. [кук[о]лю] дастаць тую атруту і ў самым малым памеры даць яе на палеткі, дык яна робіцца стымулятарам і павялічвае ўраджай жыта ці пшаніцы напалову. Дубоўка.

2. Лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца для павышэння разумовай і фізічнай працаздольнасці, для паляпшэння самаадчування. // перан. Пра ўсё, што стымулюе творчую актыўнасць.

3. Тое, што і допінг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазво́ліць

1. (даць дазвол) erláuben vt, gestátten vt;

2. (дапусціць) zúlassen* vt;

дазво́ліць каму-н займа́ць якую-н паса́ду j-n zu éinem Amt zúlassen;

я ні ў які́м ра́зе не магу́ гэ́тага дазво́ліць ich kann das auf kéinen Fall zúlassen;

3. (адобрыць, згадзіцца) bewílligen vt, genéhmigen vt;

4. (даць магчымасць) ermöglichen vt; éine [die] Gelégenheit bíeten*;

дазво́льце спыта́ць gestátten Sie die Frage;

зашма́т сабе́ дазваля́ць sich (D) zu viel herausnehmen* [erlauben]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

піць trínken* vt, vi;

піць чай Tee trínken*;

піць за чыё-н. здаро́ўе (auf) j-s Gesúndheit trínken*;

мне хо́чацца піць ich habe Durst, ich will trínken;

◊

як піць даць разм. tódsicher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вожа́к

1. (руководитель, поводырь стада, стаи) важа́к, -ка́ м.;

2. (поводырь) павады́р, -ра́ м.;

дать пу́тнику вожака́ даць падаро́жніку павадыра́;

3. (заправила) завада́тар, -тара м., завада́тай, -тая м.; (верховод) верхаво́д, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размышле́ние ср.

1. (действие и состояние) ро́здум, -му м.;

дать вре́мя на размышле́ние даць час на ро́здум;

2. (рассуждение) разва́га, -гі ж., разважа́нне, -ння ср.;

по́сле до́лгих размышле́ний пасля́ до́ўгіх разва́г (разважа́нняў);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ужа́лить сов.

1. в разн. знач. укусі́ць; (ранить жалом — ещё) уджа́ліць, даць джа́ла;

змея́ ужа́лила змяя́ ўкусі́ла;

пчела́ ужа́лила пчала́ ўкусі́ла (уджа́ліла, дала́ джа́ла);

2. (уколоть — о растениях, имеющих шипы, колючки) укало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свабо́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Магчымасць ажыццяўлення чалавекам сваіх мэт і імкненняў на аснове пазнання законаў развіцця прыроды і грамадства. У асаблівасці трэба адзначыць погляд Маркса на адносіны свабоды да неабходнасці: «неабходнасць сляпая, пакуль яна не ўсвядомлена. Свабода ёсць усведамленне неабходнасці». Ленін.

2. Адсутнасць палітычнага і эканамічнага прыгнёту, абмежаванняў у грамадска-палітычным жыцці і дзейнасці якога‑н. класа ці грамадства ў цэлым. Па гэтым гасцінцы панскія паліцыянты ганялі ск[а]ваную моладзь — барацьбітоў за свабоду народа. Брыль.

3. Дзяржаўная незалежнасць, суверэнітэт. Барацьба в’етнамскага народа супраць амерыканскай агрэсіі з’яўляецца выдатным прыкладам гераізму, стойкасці і мужнасці народа, які змагаецца за свабоду і незалежнасць. «Звязда».

4. Магчымасць дзейнічаць у якой‑н. галіне бесперашкодна, без абмежаванняў, забароны. Свабода гандлю. Свабода друку. Свабода слова. Свабода сходаў.

5. Асабістая незалежнасць, самастойнасць; адсутнасць залежнасці ад каго‑, чаго‑н. Капітан звярнуўся да іх з кароткім словам: — Салдаты, як камандзір ваш, я даю вам поўную свабоду: ідзіце, куды самі хочаце. Лынькоў. // Магчымасць рабіць, паступаць па сваёй волі; адсутнасць абмежаванняў у чым‑н. Удзень, як лекцыі канчалі, На рэчку хлопцы выбягалі Крыху пакоўзацца па лёдзе Ці так пабегаць на свабодзе, У снег залезці па калена. Колас.

•••

Дэмакратычныя свабоды — вызначаная законам магчымасць удзельнічаць у грамадска-палітычным жыцці краіны, сукупнасць усіх палітычных правоў грамадзян.

Свабода веравызнання — права грамадзян свабодна вызнаваць якую‑н. рэлігію або не прытрымлівацца ніякага веравызнання.

Даць свабоду каму-чаму — тое, што і даць волю каму-чаму (гл. даць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

counsel​1 [ˈkaʊnsl] n.

1. fml пара́да;

give good counsel даць до́брую пара́ду

2. адвака́т;

the counsel for the defence абаро́нца абвінава́чанага;

the counsel for the plaintiff адвака́т істца́;

the counsel for the prosecution абвінава́ўца, пракуро́р;

take counsel’s opinion пракансультава́цца з адвака́там

♦

keep one’s own counsel трыма́ць у сакрэ́це, памо́ўчваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

handle​1 [ˈhændl] n. ру́чка; кля́мка; рукая́тка

♦

get/have a handle at smb./smth. infml атрыма́ць інфарма́цыю пра каго́-н. або́ што-н., яку́ю по́тым мо́жна вы́карыстаць у спра́вах;

give smb. a handle (on smth.) infml даць каму́-н. падста́ву для пэ́ўнай спра́вы;

fly off the handle сарва́цца, вы́йсці з сябе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)