фле́йта ж. муз. Flöte f -, -n;

ігра́ць на фле́йце Flöte spíelen, auf der Flöte blásen*, flöten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пабу́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Сігнал, які будзіць, па якому ўстаюць (у воінскіх часцях, лагерах і пад.). Іграць пабудку. □ Насустрач дню між ніў, лугоў Ляціць пабудкі кліч напеўны... Муравейка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарантэ́ла, ‑ы, ж.

1. Італьянскі народны танец, які выконваецца ў хуткім тэмпе, а таксама музыка да гэтага танца. Танцаваць тарантэлу. Іграць тарантэлу.

2. Музычны твор у тэмпе такога танца. Тарантэла Ліста. Тарантэла Шастаковіча.

[Іт. tarantella.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

enact

[ɪnˈækt]

v.t.

1) прыма́ць зако́напрае́кт, уво́дзіць зако́н

2) выдава́ць дэкрэ́т; зага́дваць

3) ігра́ць ро́лю на сцэ́не; разы́грываць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

portray [pɔ:ˈtreɪ] v.

1. апі́сваць, адлюстро́ўваць; ствара́ць во́браз

2. ствара́ць партрэ́т

3. ігра́ць, прадстаўля́ць (каго-н.) на сцэ́не, у кіно́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

willow [ˈwɪləʊ] n.

1. вярба́;

a wheeping willow ні́цая вярба́

2. бі́та (у крыкеце);

wield the willow ігра́ць у крыке́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пераніры́ндаваць ’іграць на нервах’ (паст., Сл. ПЗБ), астрав. nipanipbiHÖaeaifb ’бавіць час пустымі размовамі’ (Сл. рэг. лекс.). Да пера- і пірындаваць, пірындзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кантаміна́цыя, ‑і, ж.

1. Змешванне дзвюх або некалькіх з’яў, падзей пры іх апісанні. У прадмове М. Федароўскі звярнуў увагу чытача і на вельмі характэрную з’яву ў фальклоры — кантамінацыю, г. зн. на пераход сюжэтаў і матываў з адной казкі ці песні ў другую, зліццё іх і перапляценне. Саламевіч.

2. Узнікненне новага слова або словазлучэння ў выніку збліжэння, аб’яднання двух розных слоў або выразаў, блізкіх па значэнню ці гучанню (напрыклад, няправільны выраз «іграць значэнне» ўтвараецца шляхам кантамінацыі двух выразаў: іграць ролю і мець значэнне.).

[Ад лац. contaminatio — сутыкненне, змешванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zither

['ts-]

f -, -n муз. цы́тра

~ schlágen* [stréichen*] — ігра́ць на цы́тры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пасі́ўны¹, -ая, -ае.

1. Які не праяўляе дзейнасці, неэнергічны, абыякавы да ўсяго; проціл. актыўны.

П. наглядальнік.

Пасіўна (прысл.) адносіцца да чаго-н.

2. Залежны, пазбаўлены самастойнасці.

Іграць пасіўную ролю ў чым-н.

3. Пра знешні гандаль: такі, пры якім увоз перавышае вываз (спец.).

П. баланс знешняга гандлю.

|| наз. пасі́ўнасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)