skittle [ˈskɪtl] n. pl. skittles ке́глі;

play (at) skittles ігра́ць у ке́глі;

♦

skittles! лухта́!;

all beer and skittles усё заба́вы і паце́хі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дуда́, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Народны духавы музычны інструмент з дзвюх і больш трубак, устаўленых у скураны мяшок або пузыр, які надзімаецца праз трубку; валынка. Іграць на дудзе. □ Без музыкі, без дуды ходзяць ногі не туды. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blásen

* vt, vi

1) дзьмуць

2) трубі́ць

Flöte [auf der Flöte] ~ — ігра́ць на фле́йце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

п’е́са, ‑ы, ж.

1. Драматычны твор, прызначаны для пастаноўкі на сцэне. Калісьці.. [Жэня і Таццяна] разам вучыліся ў сямігодцы, разам удзельнічалі ў драматычным гуртку, і ва ўсіх п’есах, якія яны ставілі, ім даводзілася іграць жаніха і нявесту. Шамякін.

2. Невялікі музычны твор. Інструментальная п’еса.

[Фр. pièce.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дры́нкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Адзывацца (пры трасенні) перарывістым дрыжачым гукам; бразгатаць. Вэнева блакітненькая машына дрынкала і пабразгвала цераз увесь горад. Чорны.

2. на чым. Разм. Няўмела іграць на якім‑н. музычным інструменце. Гешка ў такт.. песні дрынкаў на балалайцы. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тры́нкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., на чым.

Разм. Неакуратна або няўмела іграць на якім‑н. музычным інструменце. [Каця:] — Алёша — сапраўдны чалавек... А ты [Рая], ты заводзіш шуры-муры з гэтым старым смаўжом... толькі праз тое, што ён умее трынкаць на гэтым тваім паламаным раялі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трынды́каць ‘гаварыць абы-што’, ‘ледзьве хадзіць пасля хваробы’ (ТС), трынды́чыць ‘многа гаварыць’ (Мат. Маг.). Параўн. укр. тринди́кати ‘няўмела іграць на шчыпковым інструменце’, ‘несупынна гаварыць’. Экспрэсіўныя суфіксальныя ўтварэнні на базе імітатыва трынды, параўн. трындзець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

posáunen

vi, vt

1) муз. ігра́ць на трамбо́не

2) разм. раззвані́ць, раструбі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

führend

a вяду́чы, кіраўні́чы, гало́ўны

éine ~e Rólle spíelen — ігра́ць вяду́чую ро́лю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

harp​2 [hɑ:p] v.

1. ігра́ць на а́рфе

2. (on/upon) гавары́ць, бубні́ць адно́ і то́е ж

harp on [hɑ:pˈɒn] phr. v. шмат гавары́ць; балбата́ць няспы́нна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)