тампліе́р, ‑а, м.

Гіст. Член сярэдневяковага каталіцкага духоўна-рыцарскага ордэна.

[Фр. templier ад лац. templum — храм.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штунды́ст, ‑а, М ‑спе, м.

Паслядоўнік штундызму; член, удзельнік штунды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

right-winger [ˌraɪtˈwɪŋə]n. пра́вы; член пра́вага крыла́ (партыі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

teammate [ˈti:mmeɪt] n. член той жа кама́нды або́ брыга́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tribesman [ˈtraɪbzmən] n. (pl. -men) член ро́ду, суро́дзіч, супляме́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інквізі́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Суддзя або член інквізіцыйнага суда.

2. перан. Пра жорсткага чалавека-мучыцеля.

|| прым. інквізі́тарскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Інквізітарскія метады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

духабо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Член рэлігійнай секты, якая адмаўляе абрады праваслаўнай царквы.

|| ж. духабо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. духабо́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заўко́м, ‑а, м.

Заводскі камітэт прафсаюзнай арганізацыі. Член заўкома. Пасяджэнне заўкома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарадаво́лец, ‑льца, м.

Гіст. Член тайнай палітычнай арганізацыі народнікаў «Народная воля».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільнік нацызму, член гітлераўскай фашысцкай партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)