ein Kampf gégen ~n — перан. барацьба́ з ветрака́мі
2) вярту́шка (цацка)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
самастрэ́л1, ‑а, м.
1. Старажытная зброя для кідання стрэл і камення, якая складаецца з лука з прыкладам і спускавога механізма. // Дзіцячая цацка ў выглядзе такой зброі.
2.Спец. Пастка спецыяльнай канструкцыі на шашкоў, якая нагадвае лук.
самастрэ́л2, ‑а і ‑у; м.
1.‑у. Наўмыснае раненне самога сябе (з мэтай ухілення ад ваеннай службы). Сапраўдны салдат ніколі не зробіць самастрэлу.Гурскі.
2.‑а. Разм. Салдат, які знарок раніў сябе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zabawka
zabawk|a
ж.цацка; забаўка;
dziecinna ~a — а) дзіцячая цацка;
перан. дробязь; глупства;
to jest dla niego ~ą — гэта для яго пустая (лёгкая справа);
być ~ą w czyich rękach (czyim ręku) — быць цацкай у чыіх руках
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Дрынду́шка ’частушка’, ’дробязь, цацка’ (БРС), дрындуха ’частушка’ (Шат.). Параўн. у Насовіча: дры́ндаць ’ленавацца; хадзіць, спяваючы’, дры́нда ’гультай’, ’від плуга’. Слаўскі (1, 172) прыводзіць вялікую групу слав. слоў са шматлікай семантыкай і лічыць, што гэта ўсё лексемы гукапераймальнага характару. Параўн. польск.drynda ’вазок’, dryndač ’павольна ехаць, трэсціся на возе’, укр.дри́нда ’вазок’, дри́ндати ’бегчы рыссю’, серб.-харв.др̏ндати ’балбатаць, размаўляць’ і г. д. Паводле Сл. паўн.-зах., дры́ндаць ’хадзіць без справы, бадзяцца’ < польск.dryndać.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фінціклю́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Рмн. ‑шак; ж.
Разм.
1.Цацка, упрыгожанне. Пакой прыбраны па-панску, усялякіх там фінціклюшак на сталах ды этажэрачках.Машара.
2.звычайнамн. (фінціклю́шкі, ‑шак). Несур’ёзныя, пустыя ўчынкі, словы. Усё гэта далёкія ад сур’ёзнай справы фінціклюшкі.
3. Пустая, несур’ёзная жанчына, якая думае толькі пра ўборы і гульні. [Апанас:] — Яна [Вольга] мяне гэтымі днямі здумала вучыць — фінціклюшка.Пестрак.[Зыль:] А да мяне прыходзілі. [Гарнец:] Хто? [Зыль:] Прышчэпа. А з ім нейкая фінціклюшка. Казала — настаўніца.Губарэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тарата́йка ’лёгкая павозка на двух колах’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), ’разбітая, старая брычка’ (Скарбы), ’лёгкая выязная каляска’ (Сцяшк.), тарата́йка ’балбатун’ (жытк., Жыв. НС). Укр.тарата́йка ’лёгкі вазок на двух колах’, дыял. ’расхістаная мэбля; дзіцячая цацка’, рус.тарата́йка ’лёгкі вазок’, балг. разм. і дыял.тарата́йка ’старая павозка’, макед.таратайка ’тс’. Мяркуюць, што можа быць звязана з таранта́с, гл. (Фасмер, 4, 23; ЕСУМ, 5, 518); аднак, несумненна, звязваецца з гукапераймальнымі па паходжанні словамі тарата, таранда, таранта і пад., гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
kite
[kaɪt]
n.
1) паве́траны зьмей (ца́цка)
to fly a kite —
а) запуска́ць зьме́я;
б) informal выпрабо́ўваць грама́дзкую ду́мку
2) я́страб -а m.; ко́ршак -а, карша́к -а́m.
•
- Go fly a kite
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ку́бікм.
1.памянш. Würfelchen n -s, -;
булённыя ку́бікі Brǘhwürfel pl;
2.мн.:
ку́бікі (дзіцячаяцацка) Würfelbaukasten m -s, -;
3.разм. (мерааб’ёма) Kubíkzentimeter m, n -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
круцёлкаж.
1. (прыстасаванне, якоекруціцца) Dréhtür f -, -en; Mühle f -, -n (цацка); Flügel m -s, - (тэх.);
2.разм. (пражанчыну) Kokétte f -, -n, Fléderwisch m -es, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
toy
[tɔɪ]1.
n.
ца́цка, заба́ўка f.
2.
adj.
1) ца́цачны, прызна́чаны для гульні́
2) ве́льмі мале́нькі
toy dog — мале́нькі ха́тні саба́чка
3.
v.i.
1) гуля́ць, ца́цкацца, забаўля́цца
2) непава́жна ста́віцца, вадзі́ць за нос
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)