Ківу́льхуткі аднаразовы рух’ (Нас.). Гл. ківель, ківаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rapd, rapde

a ху́ткі, імклі́вы;

mit ~er Geschwndigkeit з ху́ткасцю мала́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

*Пахадзюшчы, походзюшчыхуткі, хуткі ў хадзьбе’ (ТС). Палескае. Суфікс ‑ушч‑(‑юшч‑) характэрны для аддзеепрыметнікавых прыметнікаў (параўн. драг. пыку́шчы ’пякучы’, помыту́шчы ’з добрай паняццю’, выдюшчы ’які добра бачыць’, нысу́шчы ’курыца’, якая часта нясецца’. Да па‑хадзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

prędki

1. скоры, хуткі; таропкі;

2. перан. жвавы, нецярплівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вела-

(лац. velox, -ocis = хуткі)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «веласіпедны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

квікстэ́п

(англ. quickstep = літар. хуткі крок)

разнавіднасць хуткага факстроту, парны англійскі танец свабоднай кампазіцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мах¹, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Адзін хуткі рух у паветры чым-н., узмах.

М. крыла.

М. рукі.

2. У спорце: адзін рух нагой, рукой або корпусам уперад, назад або ўбок.

М. уперад.

Адным махам, за адным махам (разм.) — адразу, за адзін прыём.

Даць маху (разм.) — дапусціць памылку.

З усяго маху (разм.) — размахнуўшыся, з усяе сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спо́рны, -ая, -ае.

1. Пра дзейнасць, працу: хуткі і паспяховы.

Спорная праца.

2. Пра дождж: які хутка пакрывае або змочвае зямлю.

С. дождж.

3. Які пры малых затратах дае найлепшы вынік; выгадны ў гаспадарчых адносінах.

Спорныя крупы.

Спорная пшаніца.

4. Пра почырк: з вузкімі, дробнымі, блізка размешчанымі літарамі і невялікімі прамежкамі паміж словамі.

|| наз. спо́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

scamper

[ˈskæmpər]

1.

v.i.

ху́тка бе́гчы, уцяка́ць

2.

n.

ху́ткі бег

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shifty

[ˈʃɪfti]

adj.

1) хі́тры, выкру́тлівы

2) ху́ткі, шпа́ркі, спры́тны, спра́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)