Пацо́паны ’дурнаваты’ (хойн., Мат. Гом.), а таксама ў выразе: мяшком пацопаны ’тс’ (Ян.). Да цопаць ’стукнуць’, ’ударыць плазам, далоняй’ (гл.), якое на Палессі семантычна некалькі адрозніваецца ад бел. літар. цопаць ’хуценька хапаць рукамі і пад.’ (ТСБМ). Гукапераймальнае (ад цоп!).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пахлы́скаць ’паесці’ (віл., Сл. ПЗБ), пахлястиць ’пахлябтаў’ (Ян.), хлыстаты ’хлябтаць, піць’ (Клім.), лиыснуты ’глынуць’ (драг., Сл. ПЗБ). Да прасл. xlystati/xlyskati, параўн. укр. хлистати ’хлябтаць, піць’, ппольск. chlystać ’тс’, славен. hllstati ’хапаць ротам’ (Трубачоў, Эт. сл., 8, 42) — якія з’яўляюцца гукаперайманнямі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
paw
[pɔ]
1.
n.
ла́па f.
2.
v.
1) дакрана́цца, хапа́ць або́ біць ла́пай
2) біць капыто́м у зямлю́ (пра каня́)
3) ца́паць, ма́цаць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
зя́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Шырока раскрываючы рот, хапаць паветра. Зяваць ротам.
зява́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; незак.
1. Міжвольна глыбока ўдыхаць паветра шырока раскрытым ротам (пры жаданні спаць, стоме і пад.); пазяхаць. Зяваць увесь вечар. □ [Паўлінка:] Нешта спаць як бы хочацца. (Зявае). Купала.
2. Быць няўважлівым, някемлівым; упускаць зручны выпадак. — Ну дык вось, браткі, пакуль у вёсцы такія парадкі, трэба не зяваць. Прыпасайце зброю. Федасеенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ха́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм.
1. Хапаць паветра і выдыхаць раскрытым ротам; цяжка дыхаць. — Ліха бо ведае гэтага нездаляку, — падзівіўся сам сабе Ахвіцэрык. — Нядаўна ж ляжаў і ледзь хаўкаў. Даніленка. Панок зноў закашляўся і сціх. Ішоў ззаду за ўсімі, дыхаючы, як рыба на пяску, ажно хаўкаў. Пташнікаў.
2. Пазяхаць. — Яшчэ не прыдумаў. — Віця пазяхае. — Мабыць, пераспаў. Не даспіш, ці пераспіш — хаўкаеш, як сабака. Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
grip2 [grɪp] v.
1. сціска́ць; хапа́ць; хапа́цца; хвата́ць; хвата́цца;
He gripped my hand. Ён сціснуў мне руку.
2. aхапі́ць, захапі́ць (перан.);
Fear gripped them. Iх ахапіў страх;
The violinist gripped the audience. Ігра скрыпача захапіла слухачоў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
nab [næb] v. infml
1. лаві́ць; хапа́ць на ме́сцы злачы́нства; арышто́ўваць
2. кра́сці, цягну́ць;
Who’s nabbed my textbook? Хто сцягнуў мой падручнік?
3. застава́ць, заспява́ць;
I nabbed my friend at the station. Я заспеў сябра яшчэ на станцыі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
grab [græb] v.
1. хапа́ць;
He grabbed the money and ran off. Ён схапіў грошы і пабег;
grab (at) a chance/opportunity ухапі́цца за магчы́масць
2. захо́пліваць; прысво́йваць
♦
how does … grab you? infml як вам (гэта) падабаецца?
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
достава́ться
1. дастава́цца;
2. (выпадать на долю) выпада́ць, дастава́цца;
3. безл., разг. (о наказании) дастава́цца, папада́ць; (о неприятностях) хапа́ць; см. доста́ться;
4. страд. дастава́цца; см. достава́ть 1.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
хвата́тьII несов., безл. (быть достаточным) хапа́ць; (доставать) става́ць;
э́того хвата́ет на всех гэ́тага хапа́е (стае́) на ўсіх;
э́того ещё не хвата́ло! разг. гэ́тага яшчэ́ не хапа́ла!
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)