панора́ма в разн. знач. панара́ма, -мы ж.;

панора́ма го́рода панара́ма го́рада;

Севасто́польская панора́ма Севасто́пальская панара́ма;

установи́ть у́ровень на панора́ме устанаві́ць грунтва́гу на панара́ме;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

індывідуалізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) індывідуальным (у 1 знач.), своеасаблівым, не падобным на іншых. Індывідуалізаваць мову герояў. Індывідуалізаваць персанажаў мастацкага твора. // Устанавіць (устанаўліваць) што‑н. прымяняльна да кожнага асобнага выпадку, чалавека і пад. Індывідуалізаваць заняткі з адстаючымі вучнямі. Індывідуалізаваць харчаванне хворых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассле́даваць юрыд. (éingehend) untersúchen vt; náchforschen vi (што-н. D); ermítteln vt (устанавіць);

гэ́та трэ́ба рассле́даваць das muss untersúcht wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hook​2 [hʊk] v.

1. выгіна́цца

2. лаві́ць на кручо́к, падчапі́ць (што-н.);

hook a fish злаві́ць ры́бу;

She has hooked a husband. Яна падчапіла сабе мужа.

hook up [ˌhʊkˈʌp] phr. v. устана́ўліваць, манці́раваць;

hook up a telephone устанаві́ць тэлефо́н;

hook up the gas падключы́ць газ

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паназнача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Прызначыць на якую‑н. пасаду, працу і пад. усіх, многіх.

2. Устанавіць, вызначыць што‑н. усім, многім. Паназначаць пенсіі.

3. Абазначыць, памеціць якім‑н. чынам усё, многае. Вырашылі [юныя натуралісты] заўтра ж схадзіць у лес, падшукаць і паназначаць кусты для перасадкі. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Norm

f -, -en

1) но́рма

néue ~en erstéllen — устанаві́ць но́выя но́рмы

die ~ éinhalten* — выко́нваць но́рму

2) станда́рт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

назна́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

1. Прызначыць на якую‑н. пасаду, працу. Назначыць дзяжурных. □ [Пан:] — Хітры ты чалавек, Палуян. Недарма цябе солтысам назначылі. Брыль.

2. Вызначыць загадзя тэрмін, час чаго‑н. Назначыць спатканне. □ Кангрэс назначылі на нядзелю, ён павінен быў пачацца пасля паўдня. Чорны.

3. Намеціць што‑н. зрабіць. Ніякай работы на гэты дзень.. [Раман] яшчэ не назначыў сабе. Колас.

4. Устанавіць (пенсію, утрыманне, прэмію і пад.). У канцы пісьма штаб палка прапанаваў.. назначыць сям’і памёршага пенсію. Чорны. // Устанавіць памеры платы. Назначыць цану.

5. Прадпісаць, рэкамендаваць выкананне чаго‑н. Назначыць лякарства. Назначыць вапны.

6. Прысудзіць (у якой‑н. гульні). Назначыць штрафны ўдар.

7. Паставіць знак, метку на чым‑н.; абазначыць. Назначыць меткай качанят. Назначыць дрэвы на высечку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назна́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. каго (што). Прызначыць на якую-н. пасаду, працу.

Н. загадчыкам кафедры.

2. што. Намеціць, вызначыць тэрмін.

Н. сустрэчу на вечар.

3. што. Устанавіць (зарплату, пенсію і пад.).

Н. пенсію.

4. што. Прысудзіць (у якой-н. гульні).

Н. штрафны ўдар.

5. што. Паставіць знак, пазначыць меткай.

Н. дрэвы на высечку.

|| незак. назнача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. назначэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отсу́тствующий

1. прич. які́ (што) адсу́тнічае, яко́га няма́;

2. прил. адсу́тны;

отсу́тствующий взгляд адсу́тны по́зірк;

3. сущ. адсу́тны, -нага м.;

установи́ть число́ отсу́тствующих устанаві́ць ко́лькасць адсу́тных.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцве́рдзіць

1. (упэўніць, пераканаць) bestärken vt, bekräftigen vt, féstigen vt;

2. (устанавіць) féststellen vt, bestímmen vt;

3.:

сцве́рдзіць сваё меркава́нне séine Méinung dúrchsetzen [féstigen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)