Trótzkopf

m -(e)s, -köpfe упа́рты (чалаве́к)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

konseqúent

a

1) паслядо́ўны

2) насто́йлівы, упа́рты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Падло́бісты ’пануры’ (Мат. Гом.), ’упарты, настойлівы’ (Сцяшк. Сл.). Да лоб (гл.), першапачаткова ’той, хто глядзіць спадылба’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

intractable [ɪnˈtræktəbl] adj. fml

1. непако́рны, незгаво́рлівы; упа́рты (пра чалавека)

2. неадо́льны, неперамо́жны;

an intractable problem неадо́льная прабле́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

persistent [pəˈsɪstənt] adj. насто́йлівы, упа́рты; бесперапы́нны, няспы́нны;

persistent demands насто́йлівыя патрабава́нні;

a persistent pain/cough няспы́нны боль/ка́шаль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Нату́рысты ’упарты’ (Нас., Гарэц.; навагр., Нар. словатв.; мазыр., З нар. сл.; Сл. ПЗБ, ТС). Да нату́ра ’характар’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hard-headed

[,hɑ:rdˈhedɪd]

adj.

1) практы́чны; разва́жлівы

2) упа́рты, цьвердало́бы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

asinine

[ˈæsɪnaɪn]

adj.

1) асьлі́ны, як асёл

2) дурны́, упа́рты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wayward

[ˈweɪwərd]

adj.

1) нараві́сты; упа́рты, капры́зны

2) няста́лы, зьме́нлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wrong-headed, wrongheaded

[,rɔŋˈhedɪd]

adj.

упа́рты (у сваі́х памы́лках), тупало́бы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)