weight​2 [weɪt] v.

1. падве́шваць гі́ру; рабі́ць больш ця́жкім

2. надава́ць ва́жнасць

weight down [ˌweɪtˈdaʊn] phr. v.

1. цягну́ць уні́з, адця́гваць

2. абцяжа́рваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

below​1 [bɪˈləʊ] adv.

1. ніжэ́й, ні́жай; уні́зе;

far below далёка ўні́зе

2. уні́з;

go below спуска́цца ўні́з;

see below глядзі́ ніжэ́й (заўвага)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

turn down

а) адлажы́ць (каўне́р), загну́ць уніз; падлажы́ць, залажы́ць

б) informal адмо́віць; адкі́нуць (прапано́ву, плян)

в) прыкруці́ць (кран)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

На́ўзні́ч ’наўзнак’ (ТСБМ, Растарг.), рус. навзник, навзничь ’тс’. Да ні́каць, ні́кнуць ’схіляцца’, ніц тварам уніз’, ’адваротны бок тканіны’, нічма́ ’ніц’, славен. vnic ’наадварот, наўзнак’, гл. Фасмер, 3, 34.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ну́ртам, ну́рта ’ніцма’ (Сцяшк. Сл., Сл. ПЗБ). Відаць, да курыць ’падаць уніз тварам’ пад уплывам корт, курт ’глыбіня, вір’ (гл.); сюды ж нуртаваць ’ныраць, даваць нырца’ (Сцяшк. Сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́тырч, по́тарч ’стаўма, старчком’, ’тварам уніз’ (ТСБМ). Ад по- (< *ро) і тырча́ць (гл.), параўн. тырчма́, тарчма́, тырчко́м ’стаўма’, ’у вертыкальным становішчы’. Да гукапераймальнага кораня *tъrk‑ (Фасмер, 4, 83).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

басано́жкі, ‑жак; адз. басаножка, ‑і, ДМ ‑жцы; ж.

Лёгкія летнія адкрытыя туфлі. Ліля.. пачала збягаць па прыступках уніз. Шырокае плацце раздувалася парусам, тонкія абцасікі басаножак гучна цокалі аб каменныя пліты. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бергштрыхі́

(ням. Bergstriche, ад Berg = гара + Strich = рыса)

кароткія рыскі на тапаграфічнай карце, якія праводзяцца перпендыкулярна да гарызанталяў і паказваюць напрамак уніз на схіле.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Пату́піць, патупі́ць ’апусціць уніз (вочы, галаву)’ (ТСБМ, бялын., Янк. Мат.). Рус. поту́пить (взор) ’тс’. Усх.-бел. — руская ізалекса. Да тупы́ (гл.); пату́піць — г. зн. ’нібы прытупіць погляд’ (Фасмер, 3, 346).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ábwärts

adv уні́з, до́лу

den fluss ~ — уні́з па цячэ́нні ракі́

~ géhen* — пагарша́цца, апуска́цца

es geht ábwärts mit ihm — ён старле; яго спра́вы пагарша́юцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)