узя́цце, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. узяць (гл. браць у 2–5 і 13 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

opatentować

зак. узяць патэнт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ге́ршкі, -каў ед. нет, прост. зако́рки;

узя́ць на ге́ршкі — посади́ть на зако́рки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчэ́лепы, -паў ед. нет, обл. жа́бры;

◊ узя́ць за ш. — взять за жа́бры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэва́нш

(фр. revanche = адплата, пакаранне)

адплата за паражэнне, няўдачу, пройгрыш, а таксама барацьба з мэтай узяць верх над ранейшым пераможцам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сцу́піць ’узяць, схапіць’ (ТС), сцо́паць ’схапіць, выкрыць’ (Сцяшк. Сл.). Вытворныя ад выклічнікаў цуп! ​цоп!, што перадаюць раптоўныя рухі. Параўн. цупкі, цапаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

измо́р / брать, взять измо́ром (на измо́р) браць, узя́ць змо́рам (на змор);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аборда́ж мор. абарда́ж, -жу м.;

◊

взять на аборда́ж узя́ць на абарда́ж;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жняя́р, жнеяра, м.

Той, хто працуе на жняярцы. Прыйшоў жняяр узяць каня, запрэгчы ў жняярку. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загарпу́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго.

Злавіць, здабыць гарпуном, узяць на гарпун. Загарпуніць кіта. Загарпуніць маржа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)