банкаўшчы́к, ‑а, м.

Удзельнік азартнай гульні ў карты, які трымае банк, банкуе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясе́днік, ‑а, м.

Разм. Удзельнік бяседы. Бяседнікі ядуць і стравы хваляць. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Téilhaber

m -s, - удзе́льнік, па́йшчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прызёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік спаборніцтва, які атрымаў прыз¹.

П. рэспубліканскага першынства.

|| ж. прызёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. прызёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́фер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік вясельнага абраду, які выконвае даручэнні па распарадку і ў час вянчання трымае над галавой жаніха (нявесты) вянец.

|| прым. ша́ферскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

соо́бщник саўдзе́льнік, -ка м., супо́льнік, -ка м., удзе́льнік, -ка м.; уст. хаўру́снік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прызёр, ‑а, м.

Удзельнік спаборніцтва, які атрымаў прыз ​1. Прызёр Спартакіяды народаў СССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтаралі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спец. Спартсмен, які спецыялізуецца па аўтаралі; удзельнік аўтаралі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камуна́р, ‑а, м.

1. Член камуны (у 1 знач.).

2. Удзельнік Парыжскай камуны.

[Фр. communard.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самадзе́йнік, ‑а, м.

Разм. Удзельнік мастацкай самадзейнасці. Самадзейнікі выступаюць не горш за прафесіяналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)