1. Не згадзіцца, не пажадаць зрабіць што-н., не захацець прызнаць, прыняць што-н.
А. ад даручэння.
А. ад дапамогі.
2. Парваць сувязі з роднымі, блізкімі; адрачыся.
А. ад бацькоў.
3. Не прызнаць за сваё, не пацвердзіць чаго-н.; перастаць трымацца чаго-н., адступіцца ад чаго-н.
А. ад сваіх поглядаў.
|| незак.адмаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз.адмо́ва, -ы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
be tied to one’s mother’s apron strings
трыма́цца ма́тчынай спадні́цы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
патрыма́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Трымацца некаторы час. Распытаўся доктар, што і як, патрымаўся за ручку ў малога.Крапіва.Ганна падхапіла Дзяніску і пабегла ў напрамку страляніны. «Патрымайцеся, родныя, патрымайцеся», — шаптала яна.Шамякін.Сноп святла патрымаўся некалькі хвілін на гумне і згас.Арочка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
sit tight цвёрда трыма́цца, не здава́ць сваі́х пазі́цый
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
słaniać się
незак. хістацца;
słaniać się na nogach — ледзь трымацца на нагах
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
мацава́цца, мацуюся, мацуешся, мацуецца; незак.
1. Цвёрда, стойка трымацца, выяўляць вытрымку ў чым‑н.; стрымлівацца. Коля мацаваўся, стараючыся схаваць сваё хваляванне.Рунец.// Старацца быць бадзёрым. Адразу пасля вайны яшчэ мацавалася Адарка, а тут во здаваць пачала.Лупсякоў.
2.Зал.да мацаваць (у 1–3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неадме́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Абавязковы, неабходны. Ганне трэба было асабліва трымацца няпісанага, але неадменнага закону.Мележ.// Традыцыйны, звычаёвы. На гэты раз неадменнае «Будзьце здаровы» прагучала яшчэ больш бадзёра.Шахавец.
2.Уст. У дарэвалюцыйнай Расіі — уваходзіла ў склад назваў некаторых пасад (у значэнне пастаянны). Неадменны сакратар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абаро́нчы Vertéidigungs -, Ábwehr-, defensív;
трыма́цца абаро́нчай та́ктыкі sich defensív verhálten*;
абаро́нчыя баі́Ábwehrkämpfe pl;
цэнтра́льны абаро́нч Stópper m -s, - (футбол)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)