чужа́к, -а́,
1. Чужы, прышлы чалавек, чужынец.
2. Чалавек, які па духу, поглядах
3. Не родны чалавек, не сваяк.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
чужа́к, -а́,
1. Чужы, прышлы чалавек, чужынец.
2. Чалавек, які па духу, поглядах
3. Не родны чалавек, не сваяк.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
агіткалекты́ў, ‑тыву,
Калектыў агітатараў, які ствараецца пры пярвічных арганізацыях КПСС для вядзення агітацыйнай работы
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэзурбані́зм, ‑у,
Кірунак у горадабудаўніцтве 20 ст., які супрацьпастаўляе буйным гарадам вольнае рассяленне
[Ад фр. de..., des... і лац. urbanus — гарадскі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
масаві́к, ‑а,
1.
2. Арганізатар масавых гульняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ábzeichnen
1.
2.
(
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Смарго́вы ‘ясны дзень
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бязгу́чнасць, ‑і,
Цішыня, маўклівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рабфа́кавец, ‑каўца,
Навучэнец рабфака.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самі́ца, ‑ы,
Тое, што і самка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бацы́лы
(
палачкападобныя бактэрыі,
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)