Verbum

меланхалі́чны, -ая, -ае.

1. гл. меланхолія.

2. Схільны да меланхоліі, які выражае меланхолію.

М. характар.

3. Пра тэмперамент: які характарызуецца прыгнечаным станам, слабымі валявымі працэсамі.

|| наз. меланхалі́чнасць, -і, ж.

меланхо́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, хворы на меланхолію, схільны да суму, нуды.

2. Чалавек з меланхалічным тэмпераментам.

|| ж. меланхалі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

жартаўлі́вы, -ая, -ае.

1. Схільны, ахвочы да жартаў.

Жартаўлівая дзяўчына.

2. Які ўспрымаецца як жарт, робіцца не ўсур’ёз.

Жартаўлівая размова.

3. Вясёлы, гуллівы.

Ж. настрой.

|| наз. жартаўлі́васць, -і, ж.

ваяўні́чы, -ая, -ае.

1. Схільны да вайны, храбры.

Ваяўнічыя плямёны.

2. Уласцівы воіну, мужны, адважны, баявы (таксама іран.).

В. выгляд.

В. характар.

Ваяўнічыя планы (агрэсіўныя).

|| наз. ваяўні́часць, -і, ж.

раўні́вы, -ая, -ае.

1. Схільны да рэўнасці, ахоплены рэўнасцю; які выражае рэўнасць.

Раўнівая жонка.

Р. погляд.

2. Выкліканы рэўнасцю, недавер’ем.

Раўнівае падазрэнне.

|| наз. раўні́васць, -і, ж. (да 1 знач.).

скандалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто пастаянна ўчыняе скандалы (у 2 знач.), хто схільны да сварак.

|| ж. скандалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

скло́чны, -ая, -ае (неадабр.).

1. Схільны да склок, да склочніцтва.

С. чалавек.

2. Які мае адносіны да склокі, з’яўляецца склокай.

Склочная справа.

|| наз. скло́чнасць, -і, ж. (да 1 знач.).