Háuptsache
f - гало́ўнае; су́тнасць
in der ~ — найпе́рш, гало́ўным чы́нам
die ~, dass… — гало́ўнае, каб…
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
цы́мус м
1. разм etw., was am bésten schmeckt;
2. разм (сутнасць чаго-н) Wésen n -s, Kern der Sáche;
3. кул éine süße Móhrrübenspeise
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
замаскірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.
Закрыць, захінуць чым‑н., каб зрабіць непрыметным. Замаскіраваць яму травою. □ З усіх бакоў надзейна замаскіравалі нас густыя зараснікі, і заўважыць нашу засаду нялёгка. В. Вольскі. // перан. Скрыць сутнасць чаго‑н. Замаскіраваць свае намеры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
treść
treś|ć
ж.
1. змест;
spis ~ci — змест (у кнізе);
2. сутнасць, сэнс
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
meat [mi:t] n.
1. мя́са;
meat and drink стра́вы і напо́і
2. (of) су́тнасць, што-н. ціка́вае або́ ва́жнае (у размове, кніжцы і да т.п.);
the meat of the story су́тнасць апавяда́ння;
meat and potatoes AmE, infml са́мая ва́жная ча́стка дыску́сіі
♦
meat and drink to smb. то́е, што падаба́ецца або́ лёгка дае́цца каму́-н.;
easy meat той, яко́га лёгка падману́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
спасці́гнуць, -ну, -неш, -не; спасці́г, -гла; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што (разм.).
1. Усвядоміць, зразумець, пранікнуць у сутнасць чаго-н.
С. філасофскі сэнс рамана.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Выпасці на долю каго-, чаго-н., здарыцца з кім-, чым-н. (пра што-н. дрэннае, непрыемнае).
Бяда спасцігла іх сям’ю.
|| незак. спасціга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. спасціжэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
арыя́нства
(ад арыянін)
плынь у хрысціянстве, заснаваная ў 4 ст свяшчэннікам Арыем з Александрыі; аспрэчвала афіцыйнае вучэнне царквы пра адзіную сутнасць тройцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
отчёт м. справазда́ча, -чы ж.;
отда́ть себе́ отчёт усвядо́міць, зразуме́ць;
челове́к до́лжен отдава́ть себе́ отчёт во всех свои́х посту́пках чалаве́к паві́нен разуме́ць су́тнасць усі́х сваі́х учы́нкаў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Прысу́тнічаць ’быць, знаходзіцца ў пэўны час; мецца, быць у наяўнасці’ (ТСБМ), прысу́тнасць ’знаходжанне, наяўнасць’ (там жа), укр. прису́тність ’прысутнасць’. Паводле Васілеўскага (Аб нек. асабл., 48–51) калька 20‑х гадоў XX ст. з рус. прису́тствовать ’знаходзіцца, быць у наяўнасці’, дзе суфікс ‑ствова‑ (з ц.-слав.) быў заменены прадуктыўным суфіксам ‑ніча‑ (< ‑нік), што ўтварае дзеясловы ад назоўнікаў дзеючай асобы. Параўн. су́тнасць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
калі́зія, ‑і, ж.
Сутыкненне процілеглых поглядаў, імкненняў, інтарэсаў. Жыццёвая калізія. // Адлюстраванне жыццёвых канфліктаў і барацьбы ў мастацкім творы. Драматычная калізія. Сюжэтныя калізіі. □ Супярэчнасці паміж старым, .. паталагічным, з аднаго боку, і здаровым, новым.., з другога боку, — вось што складае сутнасць і змест калізіі аповесці. «Полымя».
[Лац. collisio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)