проціграма́дскі, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць грамадства, грамадскіх парадкаў. Проціграмадскі ўчынак. Проціграмадскае цячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проціўра́давы, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць урада; антыўрадавы, супрацьурадавы. Проціўрадавы рух на Захадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

no​1 [nəʊ] n. (pl. noes)

1. адмо́ва, адмо́ўнае рашэ́нне

2. the noes галасы́ су́праць;

The noes have it! Большасць супраць!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

противобо́рство книжн., уст. змага́нне су́праць (каго, чаго); супрацьбо́рства, -ва ср., процібо́рства, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

чарно́та, ‑ы, ДМ ‑ноце, ж.

Разм. Тое, што і чарната. Быццам чарноты з аслеплае ночы Шэпт гэты ўраз пазрываў, пазнімаў. Чарнушэвіч. Косы дзёрзкія звоняць супраць белае шляхты, супраць царскай чарноты за праўду чырвоных! Летка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грашы́ць, грашу́, гро́шыш і грашы́ш, грэ́шыць і грашы́ць, грэ́шым і грашы́м, гро́шыце і грашыце́, гро́шаць і граша́ць; незак.

1. Рабіць грэх (у 1 знач.).

Хто спіць, той не г. (прыказка).

2. супраць чаго або чым. Парушаць якія-н. правілы, супярэчыць каму-н.

Г. супраць ісціны.

|| зак. паграшы́ць, -грашу́, -гро́шыш і -грашы́ш, -грэ́шыць і -грашы́ць (да 2 знач.) і саграшы́ць, -грашу́, -грэ́шыш і -грашы́ш, -грэ́шыць і -грашы́ць (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

партыза́нскі, -ая, -ае.

1. гл. партызан.

2. Які мае адносіны да ўзброенай народнай барацьбы супраць іншаземных захопнікаў, што праводзіцца ў тыле ворага атрадамі, якія дзейнічаюць самастойна.

Партызанская вайна.

П. атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фро́нда, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Дваранска-буржуазны рух супраць абсалютызму ў Францыі ў 17 ст.

2. перан. Непрынцыповая апазіцыя, галоўным чынам па матывах асабістага або групавога характару (кніжн.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

белапаля́кі, ‑аў; адз. белапаляк, ‑а, м.

Гіст. Польскія легіёны, якія ў 1918 г. выступілі супраць Савецкай улады на тэрыторыі Беларусі, а таксама ўзброеныя сілы буржуазна-памешчыцкай Польшчы ў вайне супраць Савецкай Расіі ў 1919–1920 гг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багабо́рніцкі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Звязаны з барацьбой супраць бога і рэлігіі. Багаборніцкі рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)