акруго́вы Kreis-, Bezírks-;

акруго́вы суд Bezírksgericht n -(e)s,-e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

еўрапе́йскі europäisch;

Еўрапе́йскі парла́мент гл Еўрапарламент;

Еўрапе́йскі суд Europäischer Geríchtshof

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

тавары́скі fréundschaftlich, kamerádschaftlich; kollegiál;

тавары́скі суд Éhrengericht n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

надво́рны

1. надво́рный;

~ныя буды́нкі — надво́рные постро́йки;

2. вне́шний, нару́жный;

~ная сцяна́ — вне́шняя (нару́жная) стена́;

3. (о свиньях) неотко́рмленный;

○ н. саве́тнік — дорев. надво́рный сове́тник;

н. суд — дорев. надво́рный суд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пунктуа́льны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі акуратны, дакладны. Бабека быў чалавек пунктуальны. Роўна без дваццаці восем вечара зноў пачуўся .. голас: — Устаць! Суд ідзе! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

doomsday [ˈdu:mzdeɪ] n. Стра́шны суд, дзень Стра́шнага суда́, кане́ц све́ту

♦

till doomsday infml да друго́га прышэ́сця

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паказа́льны

1. в разн. знач. показа́тельный; (полный значения — ещё) знамена́тельный; примеча́тельный;

~ная гаспада́рка — показа́тельное хозя́йство;

п. суд — показа́тельный суд;

п. факт — показа́тельный (знамена́тельный, примеча́тельный) факт;

2. (служащий для указания) указа́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

lynch law

самасу́д -у m., суд Лі́нча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

паказа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Тыповы, характэрны, які дае падставу для якіх‑н. вывадаў. Вельмі паказальнай для ідэйна-творчых пошукаў Бядулі з’яўляецца яго работа над паэмай «Беларусь». Перкін.

2. Які арганізаваны для ўсеагульнага азнаямлення. Паказальны суд. □ У той жа вечар ваенна-палявы суд атрымаў загад рыхтаваць паказальны працэс. Мехаў.

3. Узорны, які служыць прыкладам для другіх. Паказальная гаспадарка. Паказальны ўрок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трыбуна́л ‘судовы орган для разгляду ваенных і асабліва цяжкіх грамадзянскіх злачынстваў’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Ст.-бел. трибуналъ (трыбуналъ) ‘вышэйшы апеляцыйны суд’ (1540 г.). Запазычана са ст.-польск. trybunał ‘вышэйшы апеляцыйны шляхецкі суд (з 1578 г.)’ (Булыка, Лекс. запазыч., 52), якое з лац. tribūnal ‘узвышэнне, на якім сядзелі магістраты (трыбуны) пры выкананні службовых абавязкаў’, ‘крэсла суддзі, палкаводца’ < tribūnus ‘чыноўнік’ (Голуб-Ліер, 489; ЕСУМ, 5, 634; SWO, 1980, 779).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)