стра́чаны

1. поте́рянный, утра́ченный; уро́ненный;

2. потра́ченный, истра́ченный; израсхо́дованный;

3. обл. вы́травленный;

1-3 см. стра́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

проме́длить сов. прамару́дзіць; (напрасно потерять время) стра́ціць (змарнава́ць) час; (упустить время) спазні́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

отча́яться сов.

1. стра́ціць надзе́ю, адча́яцца;

2. (решиться) разг. адча́яцца, адва́жыцца, асме́ліцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Страце́нне ‘смяротная кара’, ‘адсячэнне (галавы)’ (Нас., Гарэц.), страцэ́ня, страцэнё ‘знішчэнне’ (Сл. ПЗБ), страце́не ‘страта’ (Нар. Гом.), стра́ціць ‘загубіць, знішчыць, пазбавіць жыцця’ (Нас., ТСБМ, Нар. Гом., Сержп. Прымхі, Сл. ПЗБ, Некр. і Байк.). У спецыфічным значэнні ‘пазбаўленне жыцця’, хутчэй за ўсё, з польск. stracenie ‘пакаранне смерцю’, stracić ‘пакараць смерцю’, што развілося на падставе значэння ‘згубіць, загубіць’, тыповага для стра́ціць, што да тра́ціць (гл.), параўн. страта ‘згуба’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

збэ́йсаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Закінуць, згубіць, страціць. Збэйсаў недзе ножык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відазмяні́цца, ‑змянюся, ‑зменішся, ‑зменіцца; зак.

Набыць або страціць якія‑н. асаблівасці, прыкметы; перайначыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыскваліфікава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак. і незак.

Кніжн.

1. Страціць (страчваць) сваю кваліфікацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разахво́ціцца, -о́чуся, -о́цішся, -о́ціцца; зак. (разм.).

1. Адчуць жаданне, ахвоту да чаго-н.

2. Страціць жаданне, ахвоту да чаго-н.

Нешта ён разахвоціўся, не пайшоў па грыбы.

|| незак. разахво́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

zaniemówić

зак. анямець; страціць мову

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zdesperować

зак. кніжн. страціць надзею

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)