зве́ ргнуць , -ну, -неш, -не; -ні́ ; -нуты; зак.
1. каго-што . Сілай пазбавіць улады, скінуць; знішчыць, спыніць існаванне чаго-н. (высок. ).
З. цара.
З. самадзяржаўе.
2. каго і без дап. Нарадзіць заўчасна (пра жывёл; разм. ).
Карова звергла.
|| незак. звярга́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
|| наз. звяржэ́ нне , -я, н. знач. )
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адмежава́ цца , -мяжу́ юся, -мяжу́ ешся, -мяжу́ ецца; -мяжу́ йся; зак.
1. Аддзяліцца мяжой ад каго-н.
2. перан. -н. становішча, спыніць зносіны з кім-н. , выказаць нязгоду з чым-н.
А. ад такіх сяброў.
|| незак. адмяжо́ ўвацца , -аюся, -аешся, -аецца; наз. адмяжо́ ўванне , -я, н.
|| наз. адмежава́ нне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
суня́ ць , суніму́ , суні́ меш, суні́ ме; сунімі́ ; су́ няты; зак.
1. што . Супакоіць, спыніць .
С. слёзы.
С. кроў.
2. што . Стрымаць рух, праяўленне чаго-н.
С. каня.
С. натоўп.
3. каго (што) . Угаманіць, прымусіць супакоіцца.
С. дзяцей.
4. перан. , што-н. пачуццё.
С. гнеў.
|| незак. суніма́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раздружы́ цца , ‑дружуся, ‑дружышся, ‑дружыцца; зак.
Разм. Спыніць , перарваць сваю дружбу з кім‑н. // перан. Страціць прыхільнасць да чаго‑н., перастаць займацца чым‑н. Раздружыцца з кнігамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zaprzestać
зак. czego
zaprzestać pracy — спыніць працу; перастаць працаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
раззнаёміцца , ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; зак.
Разм.
1. Перарваць, спыніць знаёмства з кім‑н.
2. Перазнаёміцца з усімі, многімі, пашырыць круг знаёмых. Раззнаёміцца з суседзямі. Раззнаёміцца ў горадзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Суня́ ць ’стрымаць, спыніць ’ (ТСБМ , Некр. і Байк. , Янк. 2, Сл. ПЗБ ), ’уціхамірыць, супакоіць’ (Сержп. Прымхі ), суня́ цца ’спыніцца’, ’супакоіцца’ (ТСБМ , ТС , Сл. ПЗБ , Бяльк. ; асіп. , Буз. ), суніма́ ць ’супакойваць’ (Гарэц. , ТС ), суніма́ цца ’спыняцца, супакойвацца’ (ТСБМ , Некр. , Сержп. Прымхі ). З прыст. су- і коранем *jęti , jьmu , гл. няць .
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перакры́ ць
1. (накрыць яшчэ раз ) ú mdecken vt é cken;
2. (спыніць цячэнне ) á bdämmen vt é rren vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
засто́ парыцца , ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
Спыніцца, спыніць сваю дзейнасць. Калі застопарылася адна з машын, у ваду пайшлі вадалазы. Лынькоў . // перан. Разм. Затрымацца ў сваім руху, развіцці. Работа застопарылася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
супыні́ ць , ‑пыню, ‑пыніш, ‑пыніць; зак. , каго-што .
Разм. Тое, што і спыніць . Пуцявы абходчык хлопцаў супыніў на пераездзе. Калачынскі . Кроў бруіць няспынна, Не супыніць ніяк бінтамі кроў. Прыходзька .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)