лёгкавагаві́к, ‑а, м.

Спартсмен, пераважна барэц, з невялікай, лёгкай вагой цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рапіры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на рапірах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факелано́сец, ‑сца, м.

Спец. Спартсмен, які нясе факел пры адкрыцці алімпіяды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эспадрані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на эспадронах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкаатле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца лёгкай атлетыкай.

|| ж. лёгкаатле́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буеры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца буерным спортам.

|| ж. буеры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гандбалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які гуляе ў гандбол.

|| ж. гандбалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спелео́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца спелеалогіяй як спецыяліст або аматар.

Спартсмен-с. абследуе пячоры са спартыўна-турысцкімі мэтамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтса́йдэр, ‑а, м.

Каманда ці спартсмен, якія займаюць апошняе месца ў спаборніцтва.

[Англ. outsider.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спартсме́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да спартсмен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)