вынослівы прыметнік

Фізічна моцны, трывалы, здольны многа вынесці (у 5 знач.).

  • В. конь.
  • В. спартсмен.

|| назоўнік: вынослівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

барэц, ‑рца, м.

Спартсмен, які займаецца класічнай або вольнай барацьбой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

батэрфляіст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які плавае стылем батэрфляй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гандбаліст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які гуляе ў гандбол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзюдаіст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца барацьбой дзюдо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкаатлет, ‑а, М ‑леце, м.

Спартсмен, які займаецца лёгкай атлетыкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раліст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які ўдзельнічае ў ралі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футбаліст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які гуляе ў футбол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяжкаатлет, ‑а, М ‑леце, м.

Спартсмен, які займаецца цяжкай атлетыкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасціборац, ‑рца, м.

Спартсмен, які ўдзельнічае ў шасцібор’і. Спаборніцтвы шасціборцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)