Суты́чка ’бойка’, ’спрэчка, сварка’, ’удар, штуршок’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Укр. сути́чка, рус. сты́чка ’тс’. Дэрыват ад сутыкаць(ца) < тыкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дря́зги ед. нет, разг. зва́дкі, -дак, ед. зва́дка, -кі ж.; (ссоры) сва́ркі, -рак, ед. сва́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

misunderstanding

[,mɪs,ʌndərˈstændɪŋ]

n.

1) благо́е або́ памылко́вае разуме́ньне, непаразуме́ньне

2) сва́рка, нязго́да f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wrangle

[ˈræŋgəl]

1.

v.i.

свары́цца, спрача́цца; ва́дзіцца

2.

n.

сва́рка, спрэ́чка; зва́дка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hassle​1 [ˈhæsl] n. infml

1. ця́жкасць, перашко́да

2. сва́рка, ла́янка; барацьба́, бо́йка;

give smb. some hassle свары́цца з кім-н.; пярэ́чыць каму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

strife [straɪf] n. fml or lit. канфлі́кт; спрэ́чка, сва́рка; разла́д; пярэ́чанне;

be at strife знахо́дзіцца ў ста́не канфлі́кту;

make strife выкліка́ць спрэ́чкі, се́яць нязго́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zwíespalt

m -s, -e разла́д, сва́рка

im ~ sein — быць у разла́дзе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сканда́л

(фр. scandale)

1) ганебнае здарэнне, выпадак, які ставіць яго ўдзельнікаў у няёмкае становішча (напр. палітычны с.);

2) сварка з крыкам, лаянкай, бойкай (напр. учыніць с.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

controversy

[ˈkɑ:ntrəvɜ:rsi]

n., pl. -sies

1) спрэ́чнае пыта́ньне; спрэ́чка, дыску́сія, пале́міка

2) сва́рка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dissension

[dɪˈsenʃən]

n.

сва́рка f.; разла́д -у m.; нязго́да f., нелады́ pl., рознагало́сьсе n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)