вы́скваркі, ‑рак; адз. выскварка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Выскваранае сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́скварыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Смажаннем вылучыць тлушч з сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́смажыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Добра ўсмажыць; выскварыць. Высмажыць сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стапі́цца, стопіцца; зак.

Растапіцца поўнасцю, да канца ад награвання. Сала стапілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

себарэ́я

(ад лац. sebum = сала + гр. rheo = цяку)

захворванне, якое характарызуецца павышаным або паніжаным выдзяленнем скуранога тлушчу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

по́дмазка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. Кавалачак сала, здору і пад., якім падмазваюць скавараду, калі пякуць бліны.

2. перан. Хабар, грошы або матэрыяльныя каштоўнасці, якія даюцца службовай асобе як подкуп (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отто́пки (остатки от вытапливания) вы́тапкі, -пак ед. нет; (от сала) вы́скваркі, -рак ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невыдаткава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які застаўся не патрачаным, не выкарыстаным на што‑н. Невыдаткаваныя грошы. □ [Іван:] — Бацька вучыў мяне жыць так: каб хлеб заходзіў за хлеб, сала — за сала, а зароблены рубель клаўся на невыдаткаваны... Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Talg

m -(e)s, -e тлушч, са́ла, здор, лой

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыго́ркнуць, ‑не; зак.

Стаць гаркаватым, набыць гаркавы смак. Сала прыгоркла. Мука прыгоркла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)