дастасава́цца, -су́юся, -су́ешся, -су́ецца; -су́йся; зак., да каго-чаго.

Прымяніцца, прыйсці ў адпаведнасць з чым-н.

Д. да навакольнага асяроддзя.

|| незак. дастасо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. дастасава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вярну́цца¹, -ну́ся, ве́рнешся, ве́рнецца; -ніся; зак.

Прыйсці, прыехаць назад; звярнуцца да чаго-н. зноў.

В. да сваёй пастаяннай работы.

|| незак. вярта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і варо́чацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разла́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ла́дзіцца; зак.

1. Прыйсці ў няспраўнасць.

Машына разладзілася.

2. Расстроіцца, парушыцца.

Дружба разладзілася.

Вяселле разладзілася.

3. Сапсавацца (пра здароўе).

|| незак. разла́джвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

nzeit

f

zur ~ kmmen*прыйсці́ несвоечасо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hrbitten

* vt прасі́ць зайсці́; прасі́ць прыйсці́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

угро́біцца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца; зак.

Разм.

1. Груб. Памерці, загінуць.

2. Сапсавацца, прыйсці ў непрыгоднасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyrozumować

зак. прыйсці да высновы (да думкі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

з’яві́цца, з’яўлю́ся, з’я́вішся, з’я́віцца; зак.

1. Прыйсці куды-н. па выкліку, па якой-н. афіцыйнай неабходнасці.

З. ў час.

З. ў суд.

2. Прыйсці, прыбыць.

Дадому сын з’явіўся позна вечарам.

3. Узнікнуць, паказацца перад вачамі, паявіцца.

На небе з’явіліся першыя зоркі.

4. Узнікнуць, пачаць існаваць.

З’явілася новая думка.

5. Стаць, зрабіцца чым-н.

Прастуда з’явілася прычынай хваробы.

З’явіцца на свет — нарадзіцца.

|| незак. з’яўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. з’яўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

размя́кнуць, -ну, -неш, -не; размя́к, -кла; -ні́; зак.

1. гл. мякнуць.

2. перан. Стаць вялым, расслабіцца, а таксама прыйсці ў стан чуллівасці.

Р. ад пахвалы.

|| незак. размяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

О́дум (*водум) ’задуменне’ (ТСБМ, Нас., Сцяшк.) да адумацца ’надумацца, прыйсці да думкі’ (ТС, 248). Гл. дума.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)