a warlike speech — ваяўні́чая прамо́ва, прамо́ва з пагро́замі вайны́
3) вае́нны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
абвінава́ўчыÁnklage-;
абвінава́ўч актÁnklageakt m -(e)s, -e;
абвінава́ўчая прамо́ваÁnklagerede f-, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
імправізава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад імправізаваць.
2.узнач.прым. Складзены адразу, без папярэдняй падрыхтоўкі. Імправізаваная прамова. Імправізаваная эпіграма.
3.перан.; узнач.прым. Зроблены наспех, без папярэдніх прыгатаванняў. Імправізаваная трыбуна. Імправізаваныя насілкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ара́цыя
(лац. oratio)
празаічны жанр у літаратуры Беларусі 17 — 18 ст.; своеасаблівы тэатралізаваны паказ-прамова ў школьным тэатры.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
invigorate[ɪnˈvɪgəreɪt]v.
1. умацо́ўваць; прыдава́ць сіл або́ эне́ргіі
2. натхня́ць;
His speech invigorated the audience. Яго прамова натхніла слухачоў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
inaugural
[ɪˈnɔgjərəl]
adj.
уступны́, інаўгурацы́йны
inaugural address — прамо́ва пры ўступле́ньні на паса́ду
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unprepared
[,ʌmprɪˈperd]
adj.
1) непадрыхтава́ны
an unprepared speech — непадрыхтава́ная прамо́ва
2) негато́вы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АРА́ТАРСКАЯ ПРО́ЗА,
помнікі красамоўства, а таксама літаратурныя творы, напісаныя ў прамоўніцкім стылі. Найб. росквіту дасягнула ў Грэцыі (5—4 ст. да н. э.) і Рыме (1 ст. да н. э.), дзе выпрацавана тэорыя аратарскага мастацтва — рыторыка. Узоры класічнага красамоўства — прамовы Цыцэрона, буйнейшага тэарэтыка і практыка аратарскай прозы. У перыяд сярэднявечча мела пераважна царкоўна-рэліг. характар. Эпоха Адраджэння садзейнічала развіццю свецкай аратарскай прозы. На Беларусі першыя выдатныя прадстаўнікі царк. красамоўства Іларыён і Кірыла Тураўскі. Жанравую сувязь з аратарскай прозай мае «Слова пра паход Ігараў». У 16—17 ст. у перыяд рэліг. палемікі бытавалі «слова», прамова, казанне, пропаведзь. Развіццю аратарскай прозы садзейнічалі і арацыі. Выдатным прамоўцам быў грамадска-паліт. дзеяч і дыпламат Л.Сапега (прамова на Варшаўскім сейме 1588). Сярод прадстаўнікоў бел.царк. красамоўства вылучаліся Л.Карповіч, М.Сматрыцкі і Сімяон Полацкі. У 17—18 ст. на Беларусі з’явіліся гумарыстычна-парадыйныя і сатыр. творы, складзеныя ў прамоўніцкім стылі («Прамова Мялешкі», «Прамова русіна», Жыровіцкія арацыі і інш.). У стылі прамоў напісаны публіцыст. маналогі, «словы» да чытачоў К.Каліноўскага ў газ. «Мужыцкая праўда». У аратарскай прозе 20 ст. пакінуў след сваімі палкімі прамовамі ў польскім сейме Б.Тарашкевіч, які выступаў у абарону нац. і сац. правоў працоўных Зах. Беларусі. Цесна звязаныя з надзённымі праблемамі грамадскага жыцця творы аратарскай прозы — каштоўная крыніца ведаў пра культ. і гіст. мінулае краіны.