citizenship [ˈsɪtɪzənʃɪp] n.

1. грамадзя́нства, падда́нства

2. абавя́зкі, правы́ і прывіле́і грамадзя́ніна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

claimant [ˈkleɪmənt] n.

1. той, хто прад’яўля́е правы́; прэтэндэ́нт

2. law ісце́ц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

infringe [ɪnˈfrɪndʒ] v. (on/upon) паруша́ць (закон, правы, правілы і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вадзі́цельскі:

вадзі́цельскія правы́ Führerschein m -(e)s, -е, Fáhrererlaubnis f -, -se

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фланг, -а, мн. -і, -аў, м.

Левы ці правы край шарэнгі, фронту, размяшчэння войск і пад.

Ударыць з фланга.

|| прым. фланго́вы, -ая, -ае.

Ф. ўдар.

Фланговая пазіцыя.

Ф. марш (рух уздоўж фронту праціўніка, які здзяйсняецца з мэтай ахапіць ці абысці яго фланг).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малалі́кі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і малаколькасны. Малалікая ўпачатку група Бондара, якая перабралася на правы бок чыгункі, імкліва абрастае людзьмі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bill of rights

акт пра грамадзя́нскія правы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

acute accent

аку́т -у m., пра́вы на́ціск

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

раўнапра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае роўныя, аднолькавыя з кім‑, чым‑н. правы; заснаваны на раўнапраўі. Раўнапраўныя члены грамадства. Раўнапраўныя адносіны. Раўнапраўны дагавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарты́зм, ‑у, м.

Гіст. Масавы рэвалюцыйны рух англійскіх рабочых у 30–40 гг. 19 ст. за палітычныя правы і паляпшэнне эканамічнага становішча.

[Ад англ. chartism.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)