трыу́мф

(лац. triumphus)

1) урачыстая сустрэча палкаводца-пераможцы ў Стараж Рыме;

2) бліскучы поспех, урачыстасць з выпадку выдатнай перамогі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

verzéichnen

1.

vt

1) запі́сваць, склада́ць спіс (чаго-н.)

2) адзнача́ць (поспех)

er hat éinen gróßen Erfólg zu ~ — ён ма́е вялі́кі по́спех; у яго́ вялі́кі по́спех

3) няпра́вільна намалява́ць

2.

(sich) памылі́цца пры малява́нні, няпра́вільна намалява́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пахму́расць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць пахмурага. У хаце бацькаў голас памякчэў, з твару сышла пахмурасць, і ён пачаў дапытвацца ў дачкі, чаго яна хадзіла на тую Арцюхову магілу. Сабаленка. Першы поспех.. развязаў людзям языкі. Пахмурасць, незадаволенасць зніклі. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кар’еры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Чалавек, які імкнецца зрабіць кар’еру і клапоціцца толькі пра асабісты поспех, не лічачыся з грамадскімі інтарэсамі. Суіснаваць я адмаўляюся З падлюгамі і кар’ерыстамі. Панчанка. У нашым грамадстве няма месца кар’ерыстам і несумленным людзям. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веліза́рны і вялі́зарны, ‑ая, ‑ае.

1. Надзвычай вялікага памеру; вялізны. Велізарны (вялізарны) гмах. Велізарныя (вялізарныя) масівы балот. // Шматлікі. Велізарнае (велізарнае) войска.

2. перан. Вельмі значны па сваёй сіле, размаху, уплыве; вялізны. Велізарны (вялізарны) выбух, энтузіязм, поспех. Велізарны (вялізарны) попыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

assured [əˈʃʊəd] adj.

1. упэ́ўнены (пра голас, манеры і да т.п.)

2. гарантава́ны, пэ́ўны;

Success seems assured. Поспех гарантаваны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

diffident [ˈdɪfɪdənt] adj. (about) сарамлі́вы, нясме́лы;

He is diffident about his success. Пра свой поспех ён гаворыць вельмі стрымана.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Gedéihen

n -s

1) рост, развіццё

2) по́спех, працвіта́нне, ро́сквіт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúgkräftig

прыва́бны, які́ ма́е по́спех

ein ~es Stück — тэатр. баяві́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

выраша́льны

1. lösbar;

2. (рашучы) entschéidend;

выраша́льны аргуме́нт entschéidendes [dúrchschlagendes] Argumént;

мець выраша́льнае значэ́нне áusschlaggebend [entschéidend] sein;

выраша́льны по́спех ein dúrchschlagender Erfólg

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)