оце́нивающий

1. прич. які́ (што) ацэ́ньвае;

2. прил. ацэ́ньваючы;

оце́нивающий взгляд ацэ́ньваючы по́зірк;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

downward​1 [ˈdaʊnwəd] adj. накірава́ны ўніз (пра позірк, рух і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

steely [ˈsti:li] adj. мо́цны як сталь;

a steely glance суро́вы, хало́дны по́зірк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

surreptitious [ˌsʌrəpˈtɪʃəs] adj. lit. та́йны, тае́мны, патае́мны;

a surreptitious glance по́зірк упо́тай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прарэ́злівы dúrchdringend, bóhrend, stéchend (позірк); géllend, schrill (голас); óhrenzerreißend (гук)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зіхо́тны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і зіхатлівы. Стомлена жмурачыся ад зіхотнага сонца, .. [Ганна] перавяла позірк на поле. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашапаце́ць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак.

Утварыць шапаценне. [Вера Андрэеўна] прашапацела каля Рыгора шаўковым халатам, кінула на госця прыхільны позірк. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чужа́цкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць чужацкага. Васіль адолеў сябе, сваю чужацкасць, кінуў спадылба раўнівы позірк: — А ты як? Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

По́чут: і по́чуту няма ’нічога не чуваць пра каго-, што-небудзь’, ’слых пра каго-небудзь’, ’чутка, вестка’ (ТСБМ, Сцяшк. Сл., Шат.), почу́тка ’чутка’ (ТС), по́чат ’дух’ (дзярж., Сл. ПЗБ), ’след, знак’ (Сцяшк. Сл.). Утвораны ад пачу́ць (гл.), якое з *po‑čuti, як по́гляд, по́зірк.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

przenikliwy

1. праніклівы;

2. пранізлівы;

przenikliwy wzrok — а) пранізлівы позірк;

праніклівы позірк;

ból przenikliwy — пранізлівы боль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)