Рэ́жка ’металічная рашотка’, ’краты’ (смал., КЭС). Рус. курск. ре́жка ’лёгкі плот, палісаднік’. Да рэдкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Плаця́нка ’збудаванне з лазы для захоўвання сена’ (віл., Сл. ПЗБ). Са словазлучэння плацяная (будыніна) < плот (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́касаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абл. Вызваліўшыся ад усяго, што перашкаджае, выставіць, паказаць. Чарэшня звісла цераз плот, Жаўцее цындалея, Гарбуз свой выкасаў жывот І на прыгрэбцы грэе. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наштурхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

1. Штурхаючы, прымусіць наткнуцца на каго‑, што‑н. Наштурхнуць чалавека на плот.

2. перан. Аказваючы ўздзеянне, накіраваць. Наштурхнуць на здагадку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загаро́дка ж Zaun m -(e)s, Zäune (плот); Schéidewand f -, -wände, Verschlág m -(e)s, -schläge (перагародка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Вур ’плот з жэрдак’ зах.-палес. (Бел.-укр. ізал.). Да вор ’тс’ з лабіялізацыяй, параўн. вун ’ён’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пя́раз ’праз, цераз’: пяраз плот скочыў (Шат.). Да пераз (гл.) з няясным пераходам е > я пад націскам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адгні́сці, ‑гніе; зак.

Згніўшы, адваліцца, адпасці. Дзядзька Цімох плот загарадзіў яшчэ да мяне з новага частаколу, а гэты — каторы збуцвеў, у каторага канцы адгнілі — склаў у кучу на дровы. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трухля́вы трухля́вый; (разрушающийся от старости) дря́хлый, ве́тхий;

т. пень — трухля́вый пень;

т. плот — дря́хлый (ве́тхий) забо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

успы́рхнуць, ‑не; зак.

Хутка і лёгка ўзляцець (пра птушак, матылькоў і пад.). Раптам спалохана ўспырхнулі.. [вераб’і] і паселі на плот. Мурашка. Сіняя страказа, што сядзела на гарлачыку, успырхнула, павіслі над вадой. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)