е́здить несов., в разн. знач. е́здзіць;

е́здить за го́род е́здзіць за го́рад;

е́здить на сту́ле е́здзіць на крэ́сле;

е́здить по райо́ну е́здзіць па раёне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

apiece [əˈpi:s] adv. за шту́ку, са шту́кі; на ко́жнага;

He sells books for a dollar apiece. Ён прадае кнігі па долару (за кожную);

She gave them 10 dollars apiece. Яна дала ім па 10 долараў кожнаму.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пра́вило в разн. знач. пра́віла, -ла ср.;

◊

по всем пра́вилам иску́сства па ўсіх пра́вілах майстэ́рства;

по всем пра́вилам па ўсіх пра́вілах;

положи́ть себе́ за пра́вило (пра́вилом) узя́ць сабе́ за пра́віла;

как пра́вило як пра́віла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

vógelfrei

a па́-за закона́м, не ў зако́не

j-n ~ erklären — аб’яві́ць каго́-н. па́-за зако́нам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

pale​1 [peɪl] n.

1. кол

2. мяжа́

♦

beyond the pale па-за ме́жамі (прыстойнасці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verfémen

vt гіст. аб’яўля́ць па-за зако́нам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

erschállen

* vi (s) (па)чу́цца, (за)гуча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пабе́гчы сов.

1. в разн. знач. побежа́ть;

хлапчукі́ ~глі па ву́ліцы — мальчи́шки побежа́ли по у́лице;

~глі ручаі́ — побежа́ли ручьи́;

па вадзе́ ~глі кругі́ — по воде́ побежа́ли круги́;

2. (па каго, што) побежа́ть (за кем, чем);

п. па кні́гу — побежа́ть за кни́гой;

3. (удалиться) убежа́ть;

п. ў лес — убежа́ть в лес;

4. (вскипеть, перелиться через край) уйти́, убежа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

outlaw

[ˈaʊtlɔ]

1.

n.

1) чалаве́к па-за зако́нам; выгна́ньнік -а m., выгна́ньніца f.; уцяка́ч уцекача́ m.

2) разбо́йнік -а m.

2.

v.

1) абвяшча́ць каго́ па-за зако́нам

2) рабі́ць або́ абвяшча́ць што нелега́льным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

наёмны, -ая, -ае.

1. Які працуе па найме або які выконваецца наёмнай сілай.

Н. рабочы.

Наёмная праца.

2. Які здаецца ў наём за пэўную плату.

Наёмная кватэра.

3. Падкуплены, прадажны.

Н. забойца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)