мазні́ца, ‑ы, ж.

Пасудзіна для калёснай мазі. Спяваюць колы, бразгаюць мазніцы. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пло́ўніца, ‑ы, ж.

Пасудзіна для плову, падобная па форме да паўглыбокай талеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́уснік, ‑а, м.

Пасудзіна для соусу ў выглядзе прадаўгаватай місачкі з ручкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

glinianka

ж.

1. гліняны кар’ер;

2. гліняная пасудзіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аўтакла́ў, -ла́ва, мн. -ла́вы, -ла́ваў, м.

Герметычная пасудзіна для награвання чаго-н. пад высокім ціскам, ужыв. для ажыццяўлення розных фізіка-хімічных працэсаў.

|| прым. аўтакла́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гляк, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Нізкая гліняная пасудзіна з выпуклымі бакамі і вузкім горлам.

|| памянш. глячо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. гля́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шкля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Шкляная цыліндрычная пасудзіна без ручкі, прызначаная для піцця.

Гранёная ш.

Выпіць шклянку кавы.

|| прым. шкля́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

графі́н, ‑а, м.

Шкляная пасудзіна з вузкім доўгім горлам для вады або віна.

[Ад іт. caraffina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купе́ль, ‑і, ж.

Вялікая пасудзіна, у якую апускаюць дзіця пры царкоўным абрадзе хрышчэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жало́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (спец.).

Пасудзіна, што выкарыстоўваецца для пад’ёму вадкасці, пяску і буравой гразі пры бурэнні свідравін.

|| прым. жало́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)