голь, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і галота. — Ну, вось вам і праўда, — адказвае.. пан, — голь нямытая, працаваць вам заўсёды на нас, паноў. Нар. казка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панентэ́ізм

(ад пан- + гр. en -у + theos = бог)

рэлігійна-філасофскае вучэнне, паводле якога свет існуе ў богу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

панзао́тыя

(ад пан- + гр. zoon = жывёліна)

пашырэнне інфекцыйнай хваробы жывёл на велізарных тэрыторыях або акваторыях (параўн. энзаотыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

панміксі́я

(ад пан- + гр. miksis = змешванне)

свабоднае скрыжоўванне асобін у межах папуляцыі або іншай унутрывідавой групы жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

се́ід сеі́д

(ар. sejid = князь, пан)

пачэсны тытул мусульманіна, які прэтэндуе на паходжанне ад нашчадкаў прарока Магамета.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

па́ні нескл., ж.

1. поме́щица, па́ни, ба́рыня;

2. ба́рыня, госпожа́;

3. госпожа́, па́ни;

4. разг. ба́рыня;

1-4 см. пан1-4;

5. (обращение) госпожа́, суда́рыня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правісе́ць, ‑вішу, ‑вісіш, ‑вісіць; зак.

Прабыць некаторы час у вісячым становішчы. Так да вечара і ўсю ноч правісеў пан на хвоі, пакуль дворня знайшла. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аслупава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак., што.

Разм. Паставіць слупы, абазначыць слупамі. Аслупаваць участак зямлі. □ Пан Бальвацкі запрасіў каморніка і загадаў яму адмераць і аслупаваць луг. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магчы́ма,

1. Прысл. да магчымы (у 2 знач.).

2. у знач. пабочн. Можа быць, можа. [Стары:] — Выбачайце, пан афіцэр, калі я, магчыма, не так зразумеў вас... Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даражэ́ць, ‑эе; незак.

Разм. Рабіцца даражэйшым, павышацца ў цане. — Вайна... — уздыхае пан Жамбінскі. — І дровы, і вугаль.. і нават няшчасная якая італьянская кісліца — усё даражэе. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)