Той, хто перайшоў на бок праціўніка і добраахвотна здаўся ў палон. А праз вечары тры, позняй ноччу, у штаб палка патруль даставіў перабежчыка.Барашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дрэ́ўка, ‑а, н.
Выструганая палка, да якой прымацоўваецца сцяг, вымпел і пад. У Тані быў пераходны вымпел лепшай даяркі раёна, маленькі чырвоны сцяжок на кароценькім дрэўку.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
léidenschaftlich
1.
a заўзя́ты, па́лкі, стра́сны, гара́чы
2.
advпа́лка, го́рача, стра́сна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Во́жаг, вожыг ’дзяржанне вілак, качаргі, памяла і г. д.’; ’палка з вострым канцом’ (Гарэц., Др.-Падб., Мядзв., Сцяц.); ’палка з апаленым канцом’ (Бяльк.). Рус.о́жег, о́жог, о́жиг ’палка, якая ўжываецца замест качаргі’, укр.о́жог, о́жуг ’тс’, польск.ożeg, каш.ožåk, чэш., славац.ožeh, дыял.vožėk ’дзяржанне вілак, качаргі; палка, якой разграбаюць вуголле’, серб.-харв.ȯžeg ’тое, чым разграбаюць агонь’; славен.ožèg ’качарга; палка з апаленым канцом’, макед.ожег ’жалезная качарга’, балг.дыял.ожег ’качарга’. Прасл.ožegъ, ožogъ першапачаткова ’палка з апаленым канцом’. Да жгу, жэгчы (Махэк₂, 424; Брукнер, 388). Параўн. ажагі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
во́рчык
(польск. orczyk, ад ням. Ortsheit)
прыналежнасць запрэжкі: палка з жалезным круком пасярэдзіне, за якую зачэпліваюць пастронкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
інцыдэ́нт, ‑у, М ‑нце, м.
Выпадак, здарэнне (звычайна непрыемнага характару). Пагранічны інцыдэнт. □ Пасля чарговага скандальнага інцыдэнту з начальствам [Муха-Міхальскі] уцёк з палка на кані і хаваўся ў лесе.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нампалі́т, ‑а, М ‑ліце, м.
Намеснік па палітычнай рабоце (у воінскай часці, прафесіянальным вучылішчы і інш.). Бародзіч даведаўся, што ў полк прыехаў новы нампаліт камандзіра палка маёр Звераў.Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́пліска, ‑і, ДМ ‑лісцы; Рмн. ‑сак; ж.
Разм. Кій, палка. Не трапіла пад рукі попліскі на дварэ, дык .. [дзядзька] ускочыў у хату і крычыць жонцы: — Давай сякеру!Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рагу́ліна, ‑ы, ж.
Разм.Палка з развілінай. [Плытагоны] зашчамілі паміж звязанымі бярв[ёнамі] дзве рагуліны і, калі трэба было, вешалі над вогнішчам на тоўстай бярозавай палцы кацялок з гарохавым супам.Радкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эскадры́лля
(фр. escadrille)
падраздзяленне ваеннай авіяцыі, якое складаецца з некалькіх звенняў самалётаў і ўваходзіць у склад авіяцыйнага палка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)