Verbum

неахво́та, -ы, ДМ -во́це, ж.

1. Адсутнасць ахвоты да чаго-н.

Працаваць з неахвотай.

2. безас., у знач. вык. Не хочацца, няма жадання (што-н. рабіць).

Н. з ім размаўляць.

ляно́та, -ы, ДМ -но́це, ж.

1. Адсутнасць жадання працаваць, рабіць што-н.; стан вяласці, санлівасці.

Навалілася л.

2. у знач. вык., каму з інф. Не хочацца, няма ахвоты.

Л. думаць.

пракрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Правесці рысу ў чым-н., падкрэсліваць на ўсю даўжыню.

П. графу ў анкеце (паколькі звестак па гэтай графе няма).

|| незак. пракрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае.

азеляні́ць, азеляню́, азяле́ніш, азяле́ніць; азелянёны; зак., што.

Пасадзіць дрэвы, кусты і пад. (там, дзе няма расліннасці).

А. вуліцы горада.

|| незак. азеляня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. азеляне́нне, -я, н.; прым. азеляня́льны, -ая, -ае.

абкуры́цца, -куру́ся, -ку́рышся, -ку́рыцца; зак.

1. Зрабіцца чорным, рудым ад дыму.

А. каля вогнішча.

2. Скурыць свой тытунь да рэшты.

Абкурыўся дзед, няма чаго закурыць.

3. Зазнаць уздзеянне наркатычных рэчываў.

А. опіумам.

ро́ўніца, -ы, ж.

1. Пасма валакна, злёгку скручаная, якая ідзе на выраб пражы (спец.).

2. Тое, што і раўня (разм.).

Ёй няма роўніцы ў танцах.

|| прым. ро́ўнічны, -ая, -ае (да 1 знач.).