casualty [ˈkæʒuəlti] n.
1. ахвя́ра няшча́снага вы́падку
2. mil. той, хто вы́быў са стро́ю
3. pl. casualties mil. стра́ты ў жыво́й сі́ле; ахвя́ры; уро́н;
suffer heavy casualties не́сці ця́жкія стра́ты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
dźwigać
незак.
1. несці, насіць, цягнуць;
2. падымаць;
3. будаваць; узводзіць;
4. падтрымліваць; быць апорай
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ты́жыць 1 экспр. ‘прымушаць рабіць’ (шальч., Сл. ПЗБ). Магчыма, балтызм, параўн. літ. tū́žti ‘лютаваць, даводзіць да шаленства’, як і аманімічнае ты́жыць ‘хлусіць, гаварыць абы-што’ (там жа), параўн. літ. taũzyti ‘балбатаць, несці лухту’, што няпэўна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
не́сціся I несов.
1. (быстро двигаться) нести́сь, мча́ться; (удаляться) уноси́ться;
2. страд. нести́сь; см. не́сці I 1, 2
не́сціся II несов. (о птице) нести́сь, класть я́йца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
mítverantwortlich
a які́ раздзялце адка́знасць (з кім-н.)
~ sein — не́сці адка́знасць ра́зам [суме́сна] з кім-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Únsinn
m -(e)s бяссэ́нсіца, бязглу́дзіца, недарэ́чнасць, глу́пства
~ réden [verzápfen] — не́сці лухту́
~ máchen [tréiben*] — рабі́ць ду́расці [глу́пства]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
па́ха ж анат Achselhöhle f -, -n, Achselgrube f -, -n;
пад па́хаай únter dem Arm;
не́сці што-н пад па́хай étwas únter dem Arm trágen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адка́зваць
1. гл адказаць;
2. (несці адказнасць):
адка́зваць за вы́нікі die Fólgen trágen*;
адка́зваць галаво́ю mit dem Kopf éinstehen* (за што-н für A)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Лы́льіцца ’несці выліўкі (аб курыцы)’ (Растарг.) з [й]ільлі́цца, у якім [й]‑прыстаўны замяніўся на л‑, пасля яго і > ы (як, напрыклад, сыграць) < льлі́цца ’тс’, у якім ‑л‑ таксама з й, параўн. ён лье [лʼйе] — драг. льле́ ’лье’. Да ліць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Насі́ць у розных значэннях ’насіць’, укр. носи́ти, рус. носи́ть, польск. nosić, чэш. nositi, славац. nosiť, в.-луж. nosyć, н.-луж. nosyś, славен. nósiti, серб.-харв. но̀сити, балг. но́ся, макед. носи, ст.-слав. носити. Звязана чаргаваннем з несці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)