я́снасць I ж., в разн. знач. я́сность;

я. не́ба — я́сность не́ба;

я. по́зірку — я́сность взгля́да;

уне́сці я. — внести́ я́сность

я́снасць II ж., уст. (титулование) сия́тельство ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВАЛАСЫ́ ВЕРАНІ́КІ

(лац. Corna Berenices),

невялікае сузор’е Паўн. паўшар’я неба. 50 зорак ярчэй за 6-ю зорную велічыню. Простым вокам назіраецца зорнае скопішча, магутныя тэлескопы выяўляюць пазагалактычныя туманнасці (галактыкі). У сузор’і Валасы Веранікі размешчаны Паўн. полюс Галактыкі. На тэр. Беларусі відаць зімой, вясной і летам. Гл. Зорнае неба.

т. 3, с. 474

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

hímmelhoch

a (які́ ўзвыша́ецца) да не́ба, высачэ́зны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Firmamént

n -s нябе́снае скляпе́нне, ку́пал не́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

the blue

а) не́ба n.

б) мо́ра n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

praise to the skies

узно́сіць, усхваля́ць да не́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

serene [səˈri:n] adj. ці́хі, спако́йны;

the serene sky я́снае, бязво́блачнае не́ба;

a serene look ціхамі́рны по́гляд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Небасхі́л ’небакрай; гарызонт’ (Яруш., Гарэц., Некр. і Байк., БРС, ТСБМ), укр. небосхил ’тс’. Відаць, разам з польск. nieboskłon ’скляпенне неба; небакрай’, рус. небосклон ’небакрай’, небосвод ’скляпенне неба’ — кніжнае ўтварэнне, магчыма, калька (для рускай мовы ўказваюць на нямецкую крыніцу калькіравання, гл. Бранд. О языке И. Северянина. М., 1916, 138).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раскве́ціць, -кве́чу, -кве́ціш, -кве́ціць; -кве́чаны і расквяці́ць, -квячу́, -квяці́ш, -квяці́ць; -кве́чаны; зак., што.

Убраць што-н. у яркія колеры; зрабіць рознакаляровым.

Святочны салют расквеціў неба.

|| незак. раскве́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раскве́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засе́яць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́й; -е́яны; зак., што.

1. Заняць пад пасеў які-н. участак зямлі.

З. поле ячменем.

2. перан. Пакрыць мноствам каго-, чаго-н.

Неба засеяна зоркамі.

|| незак. засява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)