слане́чнік, -у, мн. -і, -аў, м.

Аднагадовая травяністая расліна з буйным жоўтым суквеццем на высокім сцябле, якая вырошчваецца ў асноўным дзеля атрымання алею з насення, а таксама насенне гэтай расліны.

|| прым. слане́чнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хмель, хме́лю, м.

1. Павойная расліна сямейства тутавых з доўгім тонкім сцяблом, насенне якой выкарыстоўваецца ў піваварэнні.

2. Стан ап’янення, выкліканы алкагольнымі напоямі.

Яго х. не бярэ.

|| прым. хме́левы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́семениться сов., с.-х. вы́сеяцца, вы́сыпацца;

расте́ние вы́семенилось раслі́на вы́сеялася, з раслі́ны вы́сыпалася насе́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крапи́вный бот. крапі́ўны;

крапи́вная лихора́дка мед. крапі́ўная ліхама́нка;

◊

крапи́вное се́мя ирон., уст. чо́ртава насе́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непаўнацэ́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае поўнай цаны або патрэбных якасцей. Непаўнацэнная валюта. Непаўнацэннае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пініёлы

(іт. pignoli)

ядомае гарохападобнае насенне з шышак пініі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

слане́чнік м. бат.

1. (расліна) Sónnenblume f -, -n;

2. (насенне) Sónnenblumenkerne pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

муска́тнік, ‑а, м.

Вечназялёнае трапічнае дрэва з мясістымі жоўтымі пладамі, у якіх знаходзіцца насенне — мускатны арэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., чаго.

Раздзяліць па сартах у нейкай колькасці. Насартаваць зерня на насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насе́нніца, ‑ы, ж.

1. Абалонка, у якой змяшчаецца насенне.

2. Жан. да насеннік (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)