Vólkskünstler

m -s, - наро́дны арты́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vólksleben

n -s наро́дны быт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vólksvertreter

m -s, - наро́дны прадстаўні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кадры́ля ж муз (народны танец) Quadrille [kɑ´drıljə] f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ка́нтэле, нескл., н.

Карэльскі і фінскі народны музычны інструмент, падобны на гуслі.

[Фін. kantele.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малдавяня́ска, ‑і, ДМ ‑нясцы, ж.

Малдаўскі народны танец. // Музыка гэтага танца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ю́рачка, ‑і, м.

Беларускі народны танец, а таксама музыка да гэтага танца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанда́нга, нескл., н.

Іспанскі народны танец, які выконваецца ў суправаджэнні гітары і кастаньет.

[Ісп. fandango.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гапа́к, ‑а, м.

Украінскі народны танец, а таксама музыка да гэтага танца. Танцаваць гапака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабардзі́нка ​1,

гл. кабардзінцы.

кабардзі́нка ​2, ‑і.

Народны мужчынскі танец на Каўказе; род лезгінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)