бры́ючы, -ая, -ае.

У выразе: брыючы палёт — палёт самалёта на гранічна малой вышыні над зямлёй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фідэі́зм, -у, м.

Філасофскае вучэнне, якое сцвярджае прымат веры над розумам.

|| прым. фідэісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шэ́фстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак.

Быць шэфам (у 3 знач.).

Ш. над школай-інтэрнатам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маркі́за², -ы, мн. -ы, -кіз, ж.

Навес над акном, дзвярыма, балконам для засцярогі ад сонца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Голасна, сутаргава плакаць.

Р. над нябожчыкам.

|| наз. рыда́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тромб², -у, мн. -ы, -аў, м.

Смерч над сушай з моцным ветрам, ападкамі і навальніцай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

arms control [ˈɑ:mzkənˌtrəʊl] n. кантро́ль над узбрае́ннем

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

да́шак, -шка м., обл. наве́с (над коло́дцем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абры́ў, -ры́ву м., в разн. знач. обры́в;

а. ні́ткі — обры́в ни́тки;

стая́ць над абры́вам — стоя́ть над обры́вом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вісе́ць, вішу́, вісі́ш, вісі́ць; вісі́м, вісіце́, вісяць; вісі́; незак.

1. Будучы прымацаваным да чаго-н., знаходзіцца ў вертыкальным становішчы без апоры.

Люстра вісіць над сталом.

Аб’ява вісіць на дзвярах.

Капялюш вісіць на вешалцы.

Самалёты вісяць над полем бою (перан.: лятаюць, кружачыся). Сукенка з аднаго боку вісіць (спадае, не аблягае фігуру). В. у паветры (перан.: знаходзіцца ў няпэўным становішчы). В. на тэлефоне (перан.: часта і доўга гаварыць па тэлефоне; разм.).

2. Выдавацца, выступаць уперад якой-н. сваёй часткай, навісаць.

Скала вісела над дарогай.

Бяда вісела над галавой (перан.).

Вісець над каркам (разм.) — дакучаць каму-н.

Вісець на валаску (разм.) — знаходзіцца ў небяспечным становішчы.

Вісець на карку (разм., неадабр.) — быць на ўтрыманні ў каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)